Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Prolog
Berlin.Kwiecień1934roku
–Wynośsię!–krzyknęła,stojącwotwartychdrzwiach.
–Przyszłamdoojcamojegodziecka–odparłamłodakobieta.
Połatanawkilkumiejscachsukienkawskazywałananiskistatus
właścicielki.Podkrążoneoczy,płonącezwzbierającejrozpaczy,
zdradzałyjejbeznadziejnepołożenieiwielkądesperację.
–Ojcategobękartaszukajnaulicy,gdzietwojemiejsce
–wskazałanawyjściewzburzonarozmówczyni.
–Teżjesteśmatką.Powinnaśmniezrozumieć.
–Przyszłaśtuwbijaćsztyletwmojeserce?
–Przyszłamtu,boniemamdokądpójść.Dobrzeotymwiesz
–syknęładesperatka.
–Idźdoswoichkochasiów.
–Zawszebyłaślepsza.Eleganckietowarzystwo,drogagarderoba,
nienagannemaniery.Niejesteśświęta.Żebywyjśćzategokobieciarza,
doprowadziłaśjegożonęnaskrajrozpaczy,apotemodwiedzałaś
jąwszpitaludlaobłąkanychispokojniepatrzyłaśjakumiera.Ale
pamiętaj,losjestprzewrotny.–Zaśmiałasięzłowieszczo.–Todopiero
początektwoichcierpień.
–Wynocha!–wrzasnęłatamtaiściskającpięść,poczułajak
przekręconybrylantpierścionkawbijasięwskóręjejdłoni.
–Niezapomnęcitego–oświadczyładziewczynai,zbiegając
zeschodów,rzuciła:–Todopieropoczątek.
