Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niemożnategonazwaćDstarością”,bostarość,tojestchy-
baterazpo90.,albojeszczepóźniej.Tenwiekdojrzałyjest
dlawiększościludzi,przynajmniejdlatych,zktórymija
sięspotykam,szansąnaaktywneżycie.Oczywiściemam
świadomość,żenietowszyscyseniorzy,bojestwielu,
którzyniemajątejotwartościitakichmożliwości.Imyślę,
żeprzedewszystkimdlanichjesttaksiążka,imdedyku-
jemypozycję,żebysięotworzyli,bojesttoczęstopewna
bariera.KończysiętylelatiterazDniewypada”,nietrzeba
osiebiedbać,aoseksietojużniemamowy.CzyTwoim
zdaniempostrzeganietychtematów,pozornietematów
tabu,sięzmieniło?
M.M.-K.Wmoimprzekonaniuprzełamujemytotabu.
Przełamująjezarównoludziemłodsi,jakistarsi.Nato-
miastczęstojesttak,żekiedyktośstarszy,naprzykład
naszkoleniu,zaczynaopowiadać,żekorzystaztegoży-
cia,żenaprzykładumawiasięzkimś,wchodziwjakieś
nowezwiązki,tomożeniepojawiasięnatwarzachpew-
nezniesmaczenieusłuchających,jaktoniegdyśbywało,
alezdziwienie,aniekiedywręczzazdrość.Cieszymnie
to,zarównojakoterapeutę,aleprzedewszystkimjako
człowieka,któryzdajesobiesprawę,jakieznaczeniemają
wżyciuschematyczystereotypy.Kiedyzatemosobyokoło
60.rokużyciareagująnahistorięswoichrówieśników
zwiększąotwartością,aniekiedynawetpodziwem,czy
właśnietakązdrowopojmowanązazdrością,tojestna-
dzieja,żeDwraziepotrzeby”będąoweschematyistereoty-
pyłamać.Jaktopowiedziałkiedyśmójznajomy,Dbabcia
niekonieczniemusilepićtylkopierogi”(uśmiech).
M.K.Wydajemisię,żetojesttakienaturalnieposzuki-
waniebliskości,boprzecieżtoniechodzioto,jakwprzy-
padkuseksuwwiekumłodzieńczym(uśmiech),Dtakdla
sportu”czysprawdzeniasię,tylkobardziejposzukujemy
bliskości,prawda?Botochybajestnajważniejsze,żeby
nieczućsięsamotnym.Częstotakżezdarzasię,żeludzie
Zamiastwprowadzenia
9