Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RozdziałI
Problematykaautoedukacji
wświetlekrytycznejanalizyliteraturyprzedmiotu
iniektórychbadańnaukowych
1.1.Autoedukacja—przybliżeniepojęcia
1.1.1.Wąskieiszerokieujęcieautoedukacji
Konfrontacjastanowisksocjologicznych,psychologicznych
ipedagogicznych
Autoedukacjajestzjawiskiemzłożonym,zróżnicowanymiwieloaspekto-
wym.Właściwościtezawierająsięwwielościznaczeńpojęcianautoedukacja”,
wzależnościodtego,zjakichpozycji1pedagogicznych,socjologicznych,
psychologicznych1jestonorozpatrywane,orazwwielorakichinterakcjach,
aniekiedynawetwczęściowympokrywaniusięzakresuautoedukacjiibli-
skichjejpojęć:samokształcenia,samouctwa,samowychowania,samorozwoju,
samokształtowania,samodoskonalenia,autokreacji.Dokonującanalizyioceny
literaturyprzedmiotu,możnazauważyćdwietendencjewsposobierozumienia
terminunautoedukacja”.Pierwszatojegowąskieujęcie,sprowadzająceau-
toedukacjędoprocesusamodzielnegozdobywaniawiedzy,nabywaniaumie-
jętnościisprawności,którymożezastąpićnaukęszkolnąlubstanowićjej
kontynuację.Wprocesietymjednostkasamodzielnieustalaidobieracele,
treści,środki,źródła,formyimetody,dokonujesamokontroliiautooceny.
Osobauczącasiętraktowanajesttutajzatemjakopodmiot,którydecyduje
okształciekomponentówpodejmowanychprzezsiebiedziałań,związanych
zrozwijaniemosobowościwsferzepoznawczejiinstrumentalnej.Niektórzy
autorzyzwracająuwagęnafakt,iżdziałaniatemogąmiećcharakterindywi-
