Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.4.LITERATURAPRZEDMIOTU
27
słaborozwiniętychsąniedostatecznezasobykapitału.Dlategoracjabytudrobnej
wytwórczościwrozwijającejsięgospodarcemiałazasadzaćsięnawłaściwejim
pracochłonnościstosowanychtechnologii.Jednakniezdołanowykazaćistnienia
zależnościmiędzyskaląaefektywnościączypracochłonnościątechnikprodukcji
[ibidem;Sandesara1969].Wpóźniejszychbadaniach,jakoprzyczynęniezado-
walającychwynikówtegotypubadańuznanoniskąwiarygodnośćdanychstaty-
stycznychorazto,żeróżnicepracochłonnościsązreguływiększepomiędzy
poszczególnymigałęziamiprodukcjiniżmiędzyprzedsiębiorstwamiróżnejwiel-
kości[Little1987;Little,Mazumdar,Page1987].Mimotoprzyjęto,żedrobny
przemysłpełniwgospodarcerozwijającejsięistotnąrolęijakotakipowinienbyć
wspieranywramachpolitykigospodarczej.
Silnymimpulsemdoposzukiwaniaskutecznychmetodpromocjidrobnej
wytwórczościbyłtzw.raportzKenii[ILO1972].Autorzyraportuzwróciliuwagę
nadużyudziałnierejestrowanejdziałalnościprodukcyjnejwzatrudnieniuigene-
rowaniudochodówdlanajuboższychwkrajachrozwijającychsię.Wprowadzono
wówczastermin„sektornieformalny”dlaokreślenianierejestrowanejdziałalno-
ścigospodarczej,prowadzonejnamałąskalę,zwyklenieregularnie,przyzasto-
sowaniuprostychtechnikinapotrzebylokalnegorynku
10
.WraporciezKenii
dostrzeżonownieformalnejdziałalnościgospodarczejzalążeknowoczesnejprzed-
siębiorczości.Równieważnebyłoto,że-doczasu„formalizacji”-aktywność
wtejsferzegospodarkimiałapomócwrozwiązaniuproblemuniepełnego
wykorzystaniapracyigenerowaniadochodówdlanajuboższych.Niebezznacze-
niabyłoteżprzeznaczenieprzezBankŚwiatowyznacznychfunduszynaprogramy
promocjidrobnejwytwórczościwkrajachsłaborozwiniętych.Dlategogłówny
nurtbadańzostałskierowanynakonstruowanierozbudowanychsystemówwspar-
ciaMSPwramachpolitykigospodarczej.Literaturadotyczącadrobnejwytwór-
czościwkrajachrozwijającychsiępełnajestrozważańnatematprogramów
pomocowych,któremiałyprzyczynićsiędowykorzystaniapotencjałutejczęści
gospodarkidorozwiązywaniakonkretnychproblemówspołeczno-gospodarczych.
Częstomaonacharakternormatywnyizregułybrakjejwsparciateoretycznego.
Nieconauboczugłównegonurtu-chociażzgodniezpopularnymwtrady-
cyjnejekonomiirozwojupodejściemhistorycznym-znalazłysięprace,wktórych
próbowanowyjaśnićzróżnicowanieskalipodmiotówgospodarczychwystępowa-
niempewnychprawidłowościrozwojudrobnejwytwórczościwprocesierozwoju.
Wśróddominującegoprzekonaniaonieuchronnejkoncentracjiprodukcjiwcoraz
większychprzedsiębiorstwach,w1965rokuukazałasiępierwszaważnapubli-
kacja,wktórejuzasadnianotrwałośćmałychpodmiotówprodukcyjnychwstruk-
turzegospodarczej[Staley,Morse1965].Autorzyuwzględnilizróżnicowany
charakterpopulacjimałychfirmiwyróżniliichdwapodstawowerodzaje:tra-
dycyjnerzemiosłoidrobnyprzemysł.Rzemiosłocharakteryzujesiętym,żejest
ukierunkowanenamaksymalizacjęproduktu,wytwarzadobraprzyzastosowaniu
tradycyjnychtechnikinapotrzebylokalnegorynku.Natomiastnowoczesnydrob-
10
OpróbachdefiniowaniasektoranieformalnegopisałaLisaPeattie[1987].
