Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
Teoriapolityki
tycznymi.Wprogramachpartiipolitycznychzwracauwagęzorientowanie
narozwiązywanietzw.sprawdrugorzędnychzpunktuwidzeniapolityki
społeczno-gospodarczej,jaknaprzykładkwestiigenderyzmu,narkoma-
nii,alkoholizmu.Kampaniewyborczestająsięarenąpomówień,oskarżeń,
zestawień,którerozstrzygająsądy.Autorytaryzmprzeciwstawiającsięurze-
czywistnianiuideiegalitaryzmu,negujestrategięitaktykifunkcjonowania
współczesnychpartiipolitycznych.Przywództwopartyjnezastępujeautory-
tetemlidera.Wśladzatymspołeczeństwotracizaufaniezarównodopartii
politycznych,jakidomechanizmówdemokratycznych.Stajesiębierne,
obojętne,sceptycznewobecwydarzeńżyciapolitycznegoorazdajewyraz
nieidentyfikowaniasięzzachodzącymiprocesamipolitycznymi.Autoryta-
ryzmnegujepotrzebęproceduralnegolegitymizowaniawładzykonkretnej
jednostkiczygrupy(np.wwyborachpowszechnych).Prawomocnośćwładzy
wynikajużzsamegofaktujejposiadaniaizdolnościwymuszaniaposłuchu.
Reżimautorytarnyjestukierunkowanynapełnieniefunkcjiaparatuwładzy,
awtymteżograniczeniafunkcjonowaniatradycyjnychinstytucji.Funda-
mentalnąpozycjęwreżimieautorytarnymzajmują:przywódca,jegonajbliż-
szeotoczenieorazaparatrepresji,obejmującyzwłaszczapolicjępolityczną.
Ważnąrolęmożeodegraćrównieżarmia.Reżimautorytarnymożeodrzucić
tradycyjneinstytucjeiprocedury
15
.
Wobliczuumacnianiasięautorytaryzmuobserwujesięabsencjęwybor-
czą,aowyborzeposzczególnychosóbdecydujączęstowzględyprzypad-
kowe,wtymprzypadkowiwyborcy(niezorientowaniwrozumieniuzasad
funkcjonowaniainstytucjipolitycznych,programówpartiipolitycznych,
aniteżniezainteresowaniobsadąpersonalnąinstytucjiżyciapublicznego,
zwyklesceptyczniwobecprocesówzmianwżyciupolitycznym).Wistot-
nymwymiarzepostawy,zachowania,aspiracjeiwartościkształtująśrodki
masowegoprzekazu
16
.Równieżmediakształtująwizerunekpolityka.Waż-
niejszymelementempostrzeganialudzipolitykistajesięumiejętneujawnia-
niesięwmediachniżkompetencjeczydoświadczenieuczestnictwawżyciu
publicznym.Uznajesięteż,że„ktomawładzę,tenmamedia”,aleteż„kto
mamedia,tenmawładzę”.Wkształtującejsięcywilizacjiinformacyjnej,
wtymteżodchodzeniaodtradycjiijejwartościkulturowych,generowa-
nyjestnowyobrazdziennikarza,człowiekamediów.Toprzedewszystkim
człowiekmłody,częstodopierostudiujący,ujawniającywysokieaspiracje
zorientowanenabudowęnowejrzeczywistościkulturowo-cywilizacyjnej,na
rozliczaniesięzdziedzictwemprzeszłości,nierzadkowykazującygotowość
funkcjonowaniawroliśledczych,prokuratorów,sędziów,orazskłonnośćdo
ferowaniawyroków.Dziennikarze1równieżwnaszymkraju1starają
15
Leksykonpolitologii.Red.A.Antoszewski,R.Herbut.Wrocław1997,s.28129.
16
Współczesneobliczamediów.Red.J.Marszałek-Kawa.Toruń2011.
