Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.1.WkładGoffmana
19
Zarównostygmatfizyczny,jakiplemiennyodnosząsiędoszeroko
rozumianejsferyistnienia,jedyniestygmatcharakterujestzwiązany
zzachowaniemsięjednostki(tamże,s.333).Powyższakonstatacja
wydajesięodkrywcza,ponieważwskazujenafakt,iżniezachowanie,
alefaktbyciaHkimśtegorodzaju”możedecydowaćonegatywnym
naznaczeniu.
Możliwajesttakżestygmatyzacjazwięcejniżjednegopowodu,
np.osobaotyłamożebyćstygmatyzowanazarównozracjiniepełno-
sprawności,jakiskazycharakteru,jakąjestbrakumiarkowania
wjedzeniu.
Goffmanwskazywałtakżenaszczególnyprzypadekstygmatu,
jakimjeststygmatprzeniesiony,awięcstygmat,któryzostaje
przeniesionyzjednejosobynainną,którajestjejbliska,jak
wprzypadkupsychiatrów,którzypostrzeganisąjakopodobnido
swoichpacjentów,niepijącychczłonkówrodzinyalkoholika,rodziny
osobychorejumysłowo,nieślubnegodzieckaetc.
Radzeniesobiezestygmatemstanowiważnyelementogólniejszej
kategoriirozwijanejprzezGoffmanaaznanejjakoproblemautopre-
zentacji,czylimanipulowaniawrażeniem,jakierobimynainnych
ludziach.Autoprezentacjawiążesięzeświadomą,aletakżenieświado-
mąpróbąkontrolowaniatego,jakwidząnasinniwtrakcieinterakcji
społecznej.Autoprezentacjastanowipodkategorięzabiegówmających
nacelukierowaniewrażeniemwywieranymnainnych.Osobystygma-
tyzowanestojąprzedwielomadecyzjamizwiązanymizinnymi,np.czy
unikaćinterakcjizinnymi?,czyukryćpiętno?,czyosłabiaćwymowę
stygmatuzapomocąhumoru?,czypodnosićproblemnaznaczenia
wrozmowie?Każdazwybranychstrategiimaswojewadyizalety.
Licznekontrowersjebudziniekonwencjonalnośćmetodystosowanej
przezGoffmana(por.Szacki,2000;Manning,1992,s.15–25).Autor
tennajwyraźniejkoncentrowałuwagęnasamejistocieinterakcji,ale
takżenaaktorzeikontekściesytuacyjnym.
Wydajesię,żezawężenieproblematykistygmatyzacjijedyniedo
osóbnapiętnowanychodbieraszerszy,byćmożeuniwersalny,cha-
