Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
1.Zaburzeniaoddawaniamoczuwaspekciemedycznym
TerminHciągłenietrzymanie”,któryzastąpiłterminHcałkowitenietrzymanie”,
oznaczastaływyciekmoczu,związanyprawiewyłączniezwrodzonymiwadami
układumoczowegoidotyczydzieciwkażdymwiekuwłącznieznoworodkami,
uktórychkontrolapozwalanautrzymaniesuchościpomiędzykolejnymimikcjami.
Przerywanenietrzymaniemoczumożnapodzielićnadziennenietrzyma-
nie(day-timeincontinence)inocnenietrzymanie,czylimoczenie(nocturnal
incontinence,enuresis)(T
.Neveusiwsp.,2006).Dotyczyonodziecipowy-
żej5.rokużycia.Nietrzymaniemoczuwdzieńzastąpiłopoprzednitermin
Hmoczeniedzienne”,anietrzymaniemoczuwnocyzastąpiłopoprzednitermin
Hmoczenienocne”ijestsynonimemsłowamoczenie.
Nieprawidłowegromadzeniemoczuwnocynazywasięmoczeniem,aniepra-
widłowegromadzeniemoczuwdzieńokreślasięterminemHnietrzymaniemoczu
wdzień”lubHpopuszczanie”.Wprzypadkudziecizezłożonymizaburzeniami
gromadzeniamoczuzarównowdzień,jakiwnocystosujesiępodwójnąnazwę
stwierdzanychzaburzeń:Hmoczenieinietrzymaniemoczuwdzień”.
Jednakzewzględunabardziejzakorzenionywjęzykupopularnonaukowym
terminHmoczenienocne”niżpoprawnenaukowoHnietrzymaniemoczuwnocy
lubmoczenie”,obaterminywniniejszejpublikacjibędąużywanezamiennie.
Moczeniemnocnymokreślasięstan,wktórymdzieckonieosiągakontroli
nadoddawaniemmoczuwnocywwieku,wktórympowinnajużbyćwykształ-
cona.Rozwójkontrolinadczynnościąpęcherzajestprocesemzłożonym,pole-
gającymnawykształceniuprzezdzieckopoczuciaświadomościwypełnienia
pęcherzaiutrzymaniamoczuwpęcherzuorazopanowaniaświadomejkontroli
nadczynnościązwieraczaimożliwościąutrzymaniamoczuwpęcherzudorana
(G.Paruszkiewicz,1999a,1999b).
Kontrolanadczynnościąpęcherzajestściślezwiązanazdojrzewaniemmecha-
nizmówrozpoznawaniaprzezośrodkowyukładnerwowywypełnieniaiopróż-
nianiapęcherzawczasiesnu.Następujetouwiększościdzieciokoło5.roku
życia.Wtymwiekuzmieniasięmodelsnuzwielofazowego,znaprzemiennymi
cyklamisnuiczuwaniawciągudnia,najednofazowywnocy.Rozwójkontroli
nadczynnościąpęcherzanastępujewcześniejudziewczynekniżuchłopców.
Omoczeniunocnymmówimywówczas,gdydziecko(dziewczynkapowyżej
4-5rokużycia,chłopiecpowyżej5-6rokużycia)oddajebezwiedniemoczwcza-
siesnu,częściejniż2-3razywtygodniu(J.VanDerWekke,1998;G.Parusz-
kiewicz,1999a,1999b;T
.Wyszyńska,2001;M.Lawless,2002).
1.2.Częstośćwystępowaniazaburzeńoddawaniamoczu
Częstośćmoczenianocnegomalejewrazzwiekiemdzieci(p.ryc.1).Pro-
blememtymdotkniętychjestwedługróżnychautorów:wgrupie5-6-latków–
