Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
konującjednocześniezamaszystegowpisudokartypacjen-
ta.–Aleumówmysiętak:podamterazksiędzumieszankę
środkaprzeciwbólowegoinasennego,poktórejksiądzza-
śnieiobudzisięzasiedem,osiemgodzin.Jeślidotegoczasu
krasnoludkiprzestanąpiłować,puszczęksiędzadodomu.
–Ajeślinieprzestaną?–zmarszczyłbrwi.
–Tozatrzymamtuksiędzaconajmniejdojutra–lekarz
rozłożyłręcewgeściebezradności.–Jakośksiądztowytrzy-
ma.Zresztą,dziśdyżurujesiostraBarbara–wskazałpalcem
napielęgniarkę–którejobecnośćmaniewiarygodnieleczni-
czywpływnanaszychpacjentów.Przynajmniejjeślichodzi
ojejmęskączęść–uśmiechnąłsięszeroko.–Jakdotejpory
gronulekarskiemunaszegoszpitalanieudałosięustalić,ja-
kimiśrodkamifarmakologicznymisiostraBarbaratorobi.
Niedawnokolegaanestezjologogłosiłśmiałąkoncepcję,kła-
dącąnacisknapewneprymitywneformymęskiejaktywności
–uśmiechzrobiłsięjeszczeszerszy.–Możnająnawetspró-
bowaćwyjaśnićnaukowo,aczkolwiekwpierwmusielibyśmy
udokumentowaćposzczególneprzypadkibłyskawicznego
powrotudozdrowiapacjentów.Anato,niestety,samazain-
teresowananiewyraziłazgody–mrugnąłznacząco,uchyla-
jącsięprzedkuksańcemzestronypielęgniarki.
Tegojednakwikaryjużniewidział,zasnąwszykilkase-
kundwcześniej.
10
