Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wykrzyknikach,wciskanychwtokmyślizawołaniachipytaniach.
Wierszzachłystujesięnadmiarowymipowtórzeniami,żebynakoniec
wyrzucićzsiebietojedno,długaśne–mimozakłóceniataknależy
jetraktować–zdanie,którewobrębiedziesięciulinijekpróbuje
odzyskaćjakąśelementarnąrównowagę,złapaćnapowrótoddech.
Heroicznatowalka.I–oczywiście–zgóryprzegrana.
Słyszećwyraźnieswójczas–towpoezjinajwiększatrudność
inajwiększeosiągnięcie.Ortenbyłwtymbezkonkurencyjny.Wirtuoz
gryopartejnaniezgodziemiędzypodziałamiwierszowymi,
metrycznymiaskładniowymi.Jakbywtensposóbpokazywał(nie
opisywał,leczwłaśniepokazywał!)inwazjęhistoriiwludzkieżycie.
Alepozatymjesttoteżpoprostupięknywierszonadziei
wbeznadziei,brawurowywierszautotematyczny,arcydzielna
metapoetyckarefleksja,jakrównieżczułaautobiografia–katalog
własnychklęskistrat:śmierćojca,utratamiłości,utratawiary.
PodobnopodkoniecżyciaczytałnamiętniejużwyłącznieBiblię
iShakespeare’a.Nawetjeżelitotylkoefektownalegenda(aznał
doskonaleliteraturęwspółczesną,októrejbłyskotliwiepisał,znał
czeskąieuropejskąpoezję,którąteżpróbowałprzekładać–zbytbył
oczytany,żebyśmymogliprzyjmowaćtoświadectwobezkrytycznie),
towtymwierszuwidaćśladtendencji,którauporczywieprzybiera
nasilewjegopóźnejtwórczościiktórejźródłamożnaszukaćwtych
dwuksięgach(oileShakespeare’auznamyzajednąwielkąksięgę,
achybaniemaprzeciwwskazań).Głosy.Obcegłosy.Dialogi,
dramatyzowanemonologi,nadmiargłosów–jakbyjużjedengłos,ten
jegowłasny,niewystarczał.Jakbychciałmówićzawieluludzi,zacałą
udręczonąludzkośćalbozacałączeskąpoezję.Iwjakimśsensie
zaniąprzecieżmówił.
4
Pierwszydzieńwrześniajestwtymrokupiękny,słoneczny,niemal
upalny,istanowi–chociażwtedyjeszczeniemogętegowiedzieć–
prognozępogodynacałymiesiąc.Wsklepachpapierniczychtrwa
wzmożonyruch,któryskuteczniezniechęcadozakupów.Nie
mazakupów,niemapisania.Literaturachwilowoprzegrywa
