Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iniezdołałanigdyprzekroczyćtegofaktu.Niechciała
uznaćgowewnętrznieprzezcałeswedługieżycie.
Wszystko,corobiła,wszystko,czymbyła,było
demonstracjąprzeciwkotemufaktowi.Jejwinapolegała
natym,żeokazałasięzamałoelastyczna,żeuparłasię
trwaćprzystraconejpozycji.Jejheroizm,jej
bezkompromisowośćbyłazarazemjejwiną.Niechciała
paktowaćzżyciem,przeszłazimna,niewidząca
inienawistnanadżyciemniekochanegomęża,nad
możliwościami,którejejżycieotwierało.
Kuncewiczowazastosowaławtejpowieściświetnie
technikęanalizyfreudowskiej4.Ładujeonapewnesłowa,
pewnefrazesypotężnymnabojempsychicznymiwplata
jewpowieśćmotywicznie,jakopewnewątkiprzewodnie,
powracającewprzegubachtejbiografii.Takimi
lejtmotywami,utworamizastępczymi,kryjącymiistotne
punktywęzłowetegożycia,sąsłowaMichała,pierwszego
kochanka:
diesewunder,wunderschöneNase
5,albo
pieśńHeinegodomuzykiSchuberta6.
Całapowieśćopartajestnaschemacierozwiązania
symptomunieerotycznego.Przykońcużyciaspotyka
Różamianowicieczłowieka,któryjąodgaduje,który
kładziedłońnatwardościągniętywęzełtejduszy
irozluźniagoumiejętną,miłującąręką.Okazujesięteraz,
żecałejejżyciebyłopomyłką,byłokonwulsyjnym
splątaniemdookołategopierwszegoźlezadzierzgniętego
supła.Tenlekarzduszoddajejążyciuwmiejscu,
wktórymjeprzerwała.Różauwolnionaodkompleksu
gotujesiękontynuowaćwłaściwe,własnesweżycie,
zamiastktóregożyłaobce,napięteikonwulsyjneżycie
swegokompleksu,aleokazujesię,żewątekjest
wyprzędzonywchwili,gdymógłbysięrozpocząć.Róża
umiera.Przedśmierciąodwołujeswojeżycie,uznaje
jezapomyłkę.Autorkauważała,żewinnatęsatysfakcję
zburzonymprzezniąschematommoralnym.
Toodwołaniejestjednakwerbalne,wgruncierzeczyRóża
pozostajesobądokońcaitojesttriumfKuncewiczowej
jakoartystkinadmoralistką.Niechcemy,żebyRóżasię
zmieniła.Satysfakcjaestetycznaztegoświetnego
