Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zawierającewszystkietecechyirelacje,którewwypadkuwystąpieniaudanej
osobypozwalałybyorzekaćzcałkowitąpewnością,żeosobatawokreślonym
czasieiokolicznościachsytuacyjnychdokonazbrodnizabójstwa.
Następnieautorkatwierdzi,żeopracowanietakichsyndromówjest
niemożliwe,idodajem.in.:„Musimysięwięczadowolićsyndromami,które
charakteryzująstanosobowościowo-sytuacyjnypotencjalnegosprawcy,przed
popełnieniemczynu,wsposóbcząstkowytzn.niejednoznaczniearbitralnydla
wszystkich…Syndromyprehomicydalnemogąbyćtraktowane,jakonarzędzie
diagnostyczne,mogątakżesłużyćdowłaściwegoukierunkowaniadziałań
prognostycznychiprofilaktyczno-prewencyjnych.Umożliwiająwcześniejsze
rozpoznaniepotencjalnegozagrożeniazabójstwemizastosowanieśrodków
zaradczych”.
Przechodzącdoopisujednegozezbiorówcech,wzakresieosobowości,
zabójców–w„syndromiesprawcysytuacyjnego”–cechowały:zaburzenia
nerwicowe,introwersja,zaniżonasamoocenaiprawidłowainternalizacjanorm.
Motywemdziałaniatychsprawcówbyłopoczuciekrzywdyizagrożenia.
Kluczowąrolęwgenezieczynuodgrywało–długotrwałeoddziaływanie
sytuacjitrudnej.
Wsetkach,jeślinietysiącach,badańnaukowych,autorzyzawsze
rozpatrywaliczynnikisytuacyjneczynuiosobowośćsprawców,oraznierzadko
wydarzeniazdzieciństwa,jakojejdopełnienie.Jesttowięcpierwszyzarzut
wobeccytowanychbadań,bojedyne,coróżniwnioskiznichwyprowadzoneod
tych,
jakie
obserwowano
w
innych
analizach
naukowych,
to
fakt
nieuprawnionegonadaniaimmianazespołówprehomicydalnych–sugerujące,
iżmająznaczenieprognostyczne(cowiadomozzałożeńautorki,bo
„prehomicydalne”możeoznaczaćwyłącznie–istniejąceprzedzabójstwem).
Innąrzecząjestto,żeCzerwińskazdecydowałasięnaposzukiwanie
czynnikówryzykawosobowościisytuacjipoprzedzającejzabójstwo,zaś
syndrom
presuicydalny,
na
którym
niejako
się
wzorowała,
dotyczy
specyficznegostanumentalnego,aniecechsytuacjiczyosobowości–takwięc,
oileRingeltworzyłswójsyndromwoparciuoopiswewnętrznegostanu
przemijającego,toautorkazdecydowałasięposzukiwaćtejsamejjakościw
utrwalonychcechach<osobowość>ikorelaciezewnętrznym<sytuacja>).
Powstajewobectegopytanie:kiedyczłowiekookreślonejosobowościdokona
zabójstwa?,oraz:jakmożnaprzewidzieć,anawetrozpoznaćsytuację,która
sprowokujegodozabicia?Odpowiedźnatedwapytaniajestobecnie
niemożliwa.Tymsamym,określenieczynnikówryzykazabójstwapoprzezopis
cechosobowościisytuacjistajesiębezużytecznenietylewzględemjego
13
