Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
prognozowania,cozapobieganiamu,bobytakowebyłomożliwe,musiałaby
istnieć„bazaosobowości”wszystkichobywateli,informującadodatkowo
policjęotym,wjakiejsytuacjiaktualniesięznajdująlubsięznajdą.Wtym
momencie,niestety,naukaprzybierapostaćsciencefiction.
Kolejnąrzecząjestjakośćstwierdzonychcechosobowościisytuacji.Otóż
napodstawiewynikówbadańtwierdzićmożna,żewniekorzystnych
warunkach,np.silnymstresie,osobaznerwicowana,przytymintrowertywnai
mającakompleksy,alejednocześnieświetniezaadoptowanakulturowo,co
właśnieoznacza„prawidłowąinternalizacjęnorm”(np.niezabijaj),dokona
zabójstwa.
Populacja
takich
osób
jest
jednakogromna.
Prawidłowo
zaadaptowanajestwiększośćludzi(pomijającprzestępcówiortodoksyjnie
pojmującpojęcie).Introwertyzmcechujeokoło25%-45%ludzi(badaniapodają
różnedane).Statystykizaniżonejsamoocenyniesąznane,leczjesttozjawisko
częste.Natomiastponadpołowapacjentówzgłaszającychsiędolekarza
pierwszegokontaktu,toosobycierpiącenazaburzenianerwicowe.Zatemw
cytowanychbadaniachwytypowanodużączęśćpopulacjiświatowej–jakiś
miliardludzilubwięcej–itotylkowjednymzsyndromów.
Oczywistejest,żetworzeniemodeli,schematów,syndromówitd.,które
pozwalająnaprzewidywaniezabójstwa,leczrównieżinnychzjawisk,powinno
przebiegaćwtakisposób,byumożliwiłowyłonieniecechwjaknajwiększym
stopniuspecyficznych–takich,któresąbardzocharakterystycznejedyniedla
badanejgrupy.
Tożsamymbłędembyłbrakgrupykontrolnejwprzeprowadzonych
badaniach.Gdybydlaporównania(copowinnomiećmiejsce)zzabójcami
wytypowaćnp.50pacjentówleczącychsiępsychiatrycznie,tookazałobysię
(coautortwierdzinapodstawieswojegodoświadczeniaklinicznego),żeprawie
wszyscymającechy,którecharakteryzowałyzabójców.Skorowięcwinnych,
odmiennych,próbachpopulacjimożnaprzypuszczalnieodnaleźćtesamecechy,
tostwierdzonewbadaniuwżadnymrazie„niesą”cechamizabójców,bosąone
pospolite.Cechytewtakimsamymstopniucharakteryzujązabójców,wjakim
pozwalająnaszacowaniezagrożeniadokonaniamorderstwa.
Iwłaściwiewtymmiejscunależyzakończyćocenęcytowanychbadań.
Możnajeuznaćzawartościowepomimoprzedstawionejtukrytyki,bo
dotyczyłaonawyłączniejednegoichaspektu,tego,żeautorkauznała,iż
opisanesyndromypozwalająnawcześniejszerozpoznaniepotencjalnego
zagrożeniazabójstwa,cojestnieprawdą.
Powyższakrytykamiałamiećjednakpewienkonstruktywnycharakter.
Otóżmiałaukazać,wjakimkierunkuniepowinnyiśćposzukiwaniaczynników
14
