Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Kiedymiałemczterylata,bałemsięwszystkiego.
Bałemsięwysokości,starszychchłopaków,psów,
głośnychdźwięków.Bałemsię,żeodstajęodinnych.
MieszkałemzrodzicamiwAgervang,osiedlumieszkań
socjalnychwHolbæk.Byłytotrzypiętrowebloki
wsmutnychkolorachprzeplataneterenamizielonymi
iplacamizabaw.Dziśnazywajątoosiedlegettem.Wtedy
nikttakonimniemówił.
Niewielepamiętamztamtegookresu.Mamtak,
żewnajdrobniejszychszczegółachpamiętamwszystko,
codobre,aresztasięrozmywa.Tatapracowałwrzeźni.
Mama–wdomuopieki.Aja,wczasiegdymieszkaliśmy
wAgervang,chodziłemdoprzedszkolapodrugiejstronie
ulicy.
Zprzedszkolapamiętamdużo.
Mimożemamsiedmioromłodszegorodzeństwa,
dorastałemjakojedynakiwłaściwiezawszeczułemsię
jedynakiem.Wnaszymtrzypokojowymmieszkaniu
nadrugimpiętrzemiałempokójtylkodlasiebie.
Iwsumietakbyłozawsze.
Kiedymiałemczterylata,urodziłsięmójpierwszy
młodszybrat,Hassan.Samegoporoduniepamiętam,ale
kilkadnipóźniejposzliśmyztatądoszpitala.Bardzo
chciałemmiećbrata,więcponiekądmojeżyczeniesię
spełniło.Aponiekądnie.
