Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rok1962:„PaniFabiani,paniniejesttakaohlica!”
Wzimie1962rokupisałamwDzienniku:
3lutegojedenegzamin,8-go-drugi.Obawiamsię,żepójdąsłabo,ale
gdybymnawetoblała,tonaVrokujużniewylecę.Ostatniewżyciu
egzaminy,jużżadnychćwiczeń,wykładówkursowychpozamonogra-
ficznymiiseminariummagisterskim.Dziwne.
DDziwne”,boprzecieżdokońcaniewierzyłam,żedamsobie
radę,ciąglesamasiebiedołowałam.Przeżywałampotężnehuśtawki
nastrojów.Napisałamkiedyś,żenajlepszybarometrbysiępopsuł,gdy-
bynamniewisiał.Jednocześnienawiedzałymniegłębokierefleksje:
Tylerazyprzychodziminamyśl,żewiedzadajesiłę.Odzrozumienia
sprawnajprostszychprzeztetrudniejsze.
Mieliśmywtedy,my,kandydacinahistoryków,wielkieszczęście
dodoskonałejkadryprofesorskiejiasystenckiej,dośćwymienić
profesorów:TadeuszaManteufa,StanisławaHerbsta,Aleksandra
Gieysztora,JanuszaWolińskiego,iasystentów,naprzykładHenryka
Samsonowicza,AntoniegoMączaka,EwęWipszyckączyIreneusza
Ihnatowicza–każdypotrafiłzainteresować,wymagaćipobudzić
szarekomórkidomyślenia,wszyscyzostaliwybitnymiprofesorami.
Wybrałamstudiahistoryczneświadomie,odmałegodziecka
działałnamnieurokhistorii.Alejużsamakońcówkastudiównie
pociągałamnie.Aniprzedmiot–historianajnowsza,wojnyirewo-
lucjabolszewicka–aniprowadzącyzniejzajęcia,bardzozaangażo-
wanipolitycznie,niebudzilimegoentuzjazmu.Idałamtemuwyraz
naostatnimegzaminiekursowymwsesjiletniej,kiedytoprofesor
RafałGerberznęcałsięnadnami,rzucającpytaniaijednocześnie
zajadającsiępierwszymiwsezoniepachnącymitruskawkami,aja
wroztargnieniupołykałamtylkoślinkę.Alenawetnierozprasza-
naprzeztruskawki(pierwsze,więcowielezadrogienastudencką
39
Lata1945-1962|EDUKACJA
