Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.SZTUKAWPRZESTRZENIPUBLICZNEJISZTUKAPUBLICZNA-ŹRÓDŁA,PROBLEMY
,PERSPEKTYWY
1.2.4.Odminimalizmudosztukiziemi
Wlatach60.XXwiekuwStanachZjednoczonychzacząłsięrozwijaćnurt
minimalart.Inspiracjąstałysiępierwotneformyarchitektoniczneifascy-
nacjaprodukcjąprzemysłową.Pracetegonurtucharakteryzujeoszczęd-
nośćformitekstur.Opierająsięonenaprostychfigurachgeometrycz-
nychogładkiejpowierzchni.Ważne,abybyłyłatwedozinterpretowania.
Zaczętorównieżdewaluowaćznaczenieartystycznegopodpisu,cowiązało
sięzzasadamiobowiązującymiwprodukcjiprzemysłowej.Chodziłooza-
cieranieindywidualnegocharakterustylistycznegookreślonegoartysty,ale
teżcharakteruprzedmiotu,którymiałpoprostunbyć”,anieprzytłaczać
ionieśmielaćswoimartyzmem.Jesttoprzykładnegacjidotychczasowej
rolidziełasztuki,jegodeestetyzacjiidematerializacji,procesu,któryzostał
zapoczątkowanyprzezawangardępierwszejpołowyXXwieku.
Zpunktuwidzeniasztukiwprzestrzenipublicznejsztukaminimali-
stycznaodegrałaistotnąrolęwredefiniowaniutakichpojęć,jak:przestrzeń,
metoda,kompozycjairedukcja(Wróbel,2012).Artyścizwiązanizmini-
malizmemzainteresowanibylizwiązkamimiędzyprzedmiotem,widzem
iprzestrzenią.Wkoncepcjiminimalartzawierasięzałożenieozaktywi-
zowaniuodbiorcydodialoguzprzestrzenią.Ważnestałosięakcentowanie
relacjiobiektuzprzestrzenią,zarównozbezpośrednimotoczeniem,jak
iprzestrzeniąpustąpomiędzykomponentami,którateżmiaławyrażaćprze-
strzennewspółzależności.
Minimalizmstałsięzjawiskiem,któreprzestałosięmieścićwgranicach
ówczesnychinstytucjisztuki.
Byłtopoczątekbadańnadwspółdziałaniemioddziaływaniemformy
naprzestrzeń,którezobrazowałysięwmorrisowskimzaintereso-
waniuproblememgranicgalerii(tunp.ograniczeniawynikające
zpostawionychścian),rozwiniętymwpraktyceprzezrzeźbiarzy-
RichardaSerrę(przeskalowaniemobiektów)czyRobertaSmithsona
(jegosztukąziemi),adalejkontynuowanymiudoskonalanymprzez
konceptualistówisztukęprzestrzenipublicznej(tamże).
46
Wramachsztukiminimalistycznejprzedmiotzacząłdefiniowaćprze-
strzeń,anieodwrotnie.Znanedotychczaspojęcieprzestrzenizyskałozu-
pełnienowąformułę.Zmieniłysięrównieżpostrzeganieobiektuisposób
uczestniczeniawidza,którywprocesieodbiorustałsięaktywnympod-
miotem.Sztukapodjęłateżpróbęwyjściapozaokowyinstytucji,któredo
tejporycałkowicieregulowałyjejobieg.Ważnestałosięrównieżnowe
podejściedoprocesutwórczego.Osobaartystystopniowoodłączałasię
odfizycznegoprocesutworzeniadzieła.Twórcazwykonawcystawałsię
