Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
MonikaKwaśniewska,KatarzynaWaligóra
sięabstrakcyjnierozumianąkategoriąinstytucjisztuki,któraokreślazasady
tworzeniadziełartystycznych,ichpożądanątematykę,relacjezespołeczeń-
stwemipowinnościartysty.IzabelaZawadzkaodnosisięnatomiastdoinsty-
tucjirozumianejjakomaterialnaprzestrzeńikonstelacjapracującychwniej
ludzi.Podchodząckrytyczniedoobutychwymiarówinstytucji,autoriautor-
kaanalizująrozsadzającejenegatywneiwywrotoweafekty.
MarcinKościelniakwartykuleSztukażenującaanalizujemanifest,postawę
artystycznąidziałaniaMarkaJaniaka–członkaKulturyZrzuty.Koncepcja
sztukiżenującejstworzonaprzeztegoartystęoperujetakimikategoriami,jak
międzyinnymigłupota,trywialność,braklogiki,niekomunikatywność,cy-
nizm,prymitywność,beztroskaizawstydzenie.Cechującsięskrajnymindy-
widualizmem,staławopozycjidotendencjipolskiejsztukiwokresieSoli-
darności.Janiak,zdaniemKościelniaka,sprzeciwiałsiętrzemnajważniejszym
dogmatom:powiązaniusztukizetyką,przykazowizaangażowaniawsprawy
narodoweorazkryjącymsięzatympragnieniuakceptacjiiuznania.Mimo
żeKościelniakodnosisiędokategoriiżenadyiporażki,którepojawiałysię
jużwtekstachGrzegorzaStępniakaiKatarzynyWaligóry,toopisujeodmien-
nysposóbichużywania.MarekJaniakoperowałtymikategoriamiwsposób
celowy,czyniącznichbrońprzeciwszerokopojętejinstytucjisztuki.Dzięki
temuprzyznawałsobieprawodozajęciaosobnej,marginalnejwobecspołe-
czeństwalat80.pozycji.
IzabelaZawadzkawartykuleSfrustrowaniposzukiwaczesatysfakcjianalizuje
sytuacjęspecyficznejgrupypracownikówprogramowych,którzywykonują
pracękreatywnąimerytoryczną,tworząceleizadaniainstytucji,projektują
repertuarorazodpowiadajązakomunikacjęzwidzem.Niemająjednakstatu-
suartysty,niesąuznawanizawspółtwórcówdziełaimałozarabiają.Autorka
pokazuje,jakwinstytucjachkulturyzarządzasięfrustracją,którapowinna
powstawaćupracownikówprogramowychwskutekdysproporcjiwzarob-
kachiuznaniumiędzynimiaartystami.Aleniepowstaje,ponieważ–jakdo-
wodziautorka–głównąwalutą,którąoperująinstytucjekultury,sąemocje.
Toonesązarównoproduktemwydarzeniaartystycznego,miernikiemosiąg-
niętychcelów(imwięcejemocjiudałosiędostarczyćwidzowi,tymlepiej),
jakizapłatązapracęprogramową.Wzwiązkuztymautorkadiagnozujeteż
mechanizm,którypozwoliłnazastąpienieadekwatnegowynagrodzeniasa-
tysfakcjązdobrzewykonanejpracywszczytnymcelu.
Piszącozazdrości,Ngaipokazuje,żechoćafekttenmamocdiagnozo-
waniaspołecznychisystemowychnierówności(np.ekonomicznych),to
jesttraktowanyjakoindywidualne,negatywneodczuciepodmiotu.Żeby
zniszczyćkrytycznypotencjałzazdrości,społecznieuznajesięjązapowód
dowstyduiokreślajakomałostkową,niepotrzebną,narcystyczną.Podmiot
odczuwającyzazdrośćniemusizostaćzawstydzony,byczućwstyd,bonega-
tywneodczuciewzględemzazdrościzostałozinternalizowane.Oznaczato,że
