Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
informacjewnichzawartewwiększościbyłynieznaneteoretykom
idziałaczomteatruszkolnegodwudziestoleciamiędzywojennegoi
niemiałyżadnegowpływunaichaktywność.Czytającdziś
wypowiedziztegookresunatematteatruszkolnegoepok
wcześniejszych,zauważymywieleuproszczeńischematów.Brak
ciągłościpaństwowejirepresyjnawobecpolskiejkulturypolityka
zaborcówspowodowały,żeposzukiwaniaformikierunkówteatru
szkolnego
po
odzyskaniu
niepodległości
znów
trzeba
było
rozpoczynać
jakby
od
nowa,
sięgając
do
doświadczeń
zagranicznychizmozołemodtwarzającwłasnąhistorię.
Materiałdramatycznystaropolskichscenszkolnychzestawiany
byłjużwXIXwieku.PierwszypodjąłsiętegozadaniaHieronim
Juszyński
w
DDykcjonarzu
poetów
Autorem
prace
wzbogacił
omawiający
je
Władysław
Trębicki[28].
InformacjenatentematznajdziemyteżwopracowaniachJana
alfabetycznymtwórczośćliteracką(wtymdlapotrzebteatru
szkolnego)jezuitówassystencjipolskiej.Wpracachtychobok
omówień
tekstów
dramatycznych
znajdziemy
szczątkowe
informacje
dotyczące
innych
zagadnień
teatru
szkolnego
omawianegookresu(np.programyteatrówszkolnych).Zasób
ŻegotaPauliwniedokończonejpracyDTeatrimuzykaw
Podrugiejwojnieświatowejspuściznadramaturgiistaropolskiej
(a
więc
i
szkolnej)
została
zarejestrowana
przez
zespół
bibliograficzny
pracujący
pod
kierunkiem
Władysława
pierwszymzamieszczono220pozycjirepertuaruteatruszkolnego,
zczego150związanychzescenąjezuicką.Zachowaneztego
okresuprogramyteatrówszkolnychwydanowtomiedrugim(część
1–programyjezuickie,iczęść2–programyscenpijarów,
teatynów,
bazylianów,
Akademii
Krakowskiej
i
jej
kolonii,
