Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
go”[6,78].Wliteraturzepolskiejtookreślenienadaljeststosowane.PodkoniecXIX
wiekuBrocaiMouchet,sugerującsięzaburzeniamiosikończynypourazachokolicy
łokcia,zaproponowali,żebywprzypadkuneuropatiinerwułokciowegowykonywać
osteotomiędewalgizującąkościramiennej.Wtymczasieprzyjętonawetokreślenie
„chorobaMoucheta”(„maladiedeMouchet”).Nazywanotakneuropatięnerwułok-
ciowegonapoziomiełokcia,októrejpowszechniesądzono,żejestnastępstwemróżnie
odległychwczasieobrażeńłokcia[16,86].Alternatywąosteotomiikościramiennej
byłoprzesunięciepodskórnenerwułokciowegonaprzedniąpowierzchnięłokcia,co
pierwszyopisałCurtisw1898roku[15].Obecnietranspozycjaprzedniapodskórna
nerwułokciowegojestbardzorozpowszechniona(wróżnychmodyfikacjach)[71,79].
Zewzględunato,żepotranspozycjipodskórnejdochodziłodo„zwłóknień”nerwu
łokciowego,szukanoinnychmetod.W1918rokuAdsonopisałprzesunięcieprzednie
śródmięśniowe,wktórymnerwbyłumieszczonywrowkuwytworzonymwkomplek-
siezginaczyprzedramienia.Zuwaginastosunkowodługiiniewygodnyokresunieru-
chomieniałokciapozabieguoperacyjnymoryginalnametodasięnierozpowszechniła
[45],chociażnadaljeststosowanazróżnymimodyfikacjami[63].
W1942rokuLearmonthopisałtranspozycjępodmięśniową,któramiałazapo-
biec„zwłóknieniunerwu”,będącegogłównympowikłaniemtranspozycjipodskór-
nejiśródmięśniowej[51].Nerwłokciowybyłprzesuwanypodkomplekszginaczy
przedramienia.Modyfikacjapolegającana„wydłużeniu”zginaczysprawiła,żeme-
todatajestobecniebardzorozpowszechniona[71].W1950rokuKingiMorgan
opisaliepikondylektomię,czyliresekcjęnadkłykciaprzyśrodkowegokościramiennej
dopoziomubloczkatejkości.W1959rokuautorzyciprzedstawiliodległewyniki
procedury[43,44].Zuwaginalicznekomplikacje,związanegłówniezniestabilno-
ściąprzyśrodkowąłokcia,oryginalnametodajestobecnieniezbytczęstostosowana.
Zdobrymirezultatamiwykonujesiętzw.częściowąepikondylektomię[66].
Bardzoważnąpublikacjąwhistoriileczenianeuropatiinerwułokciowegonapo-
ziomiełokciabyłapracaopublikowanaw1950rokuprzezMcGowan[60].McGo-
wanpierwszawprowadziłapodziałnatrzystopniezaawansowanianeuropatii.Pomimo
opracowaniawieluinnychpodziałówjejskalajestnajczęściejstosowana[5].Wczasie,
kiedyukazałasiędrukiemwymienionapraca,jużtoczyłsięspórpomiędzyzwolennika-
mitranspozycjipodskórnejipodmięśniowej,aMcGowanjakopierwszastwierdziła,że
tamgdzieniemożnadostateczniezmobilizowaćnerwułokciowegowcelujegotrans-
pozycjipodskórnej,należywykonaćtranspozycjępodmięśniową.Onateżzasugerowa-
ła,iżczas,któryupłynąłodwystąpieniapierwszychobjawówneuropatiidozabiegu
operacyjnego,decydujeowynikachleczenia.PraceretrospektywneFosteraiEdsha-
ge`a,atakżeLugnegardaiwsp.,wpełnipotwierdziłyteprzypuszczenia[28,56].
Pierwszymiosobami,którezasugerowały,żedoprzyczynneuropatiinerwułokcio-
wegonależynietylkourazkłykciakościramiennej,byliMageeiPhalen[58].Jednak
toOsbornew1957rokuorazFeideliStratfordw1958rokuopisalidokładniewięza-
dłołącząceczęśćramiennąiłokciowązginaczałokciowegonadgarstkajakomożliwy
powóduciskunerwu[25,83].Autorzyciwprowadziliteżpojęcie„cubitaltunnelsyn-
drome”,przyrównującobszarpomiędzyprzyczepamizginaczałokciowegonadgarstka
awięzadłemOsborne’adopojęcia„carpaltunnelsyndrome”wprowadzonegoprzez
10
