Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Barbour,JohnPolkinghorne,czyteżArthurPeacocke.Niebez
znaczeniapozostajetakżewtymwzględzieintelektualnaatmosfera
UniwersytetuPapieskiegoJanaPawłaIIwKrakowie,gdzie
zezdecydowaniemetodologicznymzacięciemkwestietedrążyli
tacyjegowybitniprofesorowiejakJózefŻycińskiiMichałHeller.
Itowłaśniezacięcie,jakijegokonkretnebadawczeowoce,dało
przyczynekdlausystematyzowania,rozwinięciaiuzupełnienia
wniniejszymstudiumcennychfilozoficznychiteologicznych
rezultatów,nierzadkodośćrozproszonychwróżnychpublikacjach
tychunikalnychwswojejoryginalnościmyślicieli.
Teologiaewolucyjnatoprojektinterdyscyplinarny.Jego
strukturałączywsobiezjednejstronyzagadnieniazteologii
fundamentalnej,teologiidogmatycznej,poznaniateologicznego,
historiidogmatu,azdrugiejfilozofiizorientowanejnafilozoficzne
zagadnieniawnauce,atakżezsamejnauki,wśródktórychistotną
rolęodgrywająnaukikognitywne.Włączenietychnauk,
aszczególniereligioznawstwakognitywnego,jakoważnej
komponentyteologiiewolucyjnej,stanowirównieżonowatorskim
charakterzeniniejszegostudium.
Nanajwyższympoziomieswojejstrukturydzielisięononadwie
części:pierwszą,obszernieopisującązałożeniametodologiczne
wteologii,idrugą,któranabazietychżezałożeńprzedstawiakilka
wybranychproblemówreinterpretacyjnych,naszymzdaniemtrafnie
ilustrujących,jaktezałożenia„pracują”wkonkretnych
przypadkach.Ztegoteżpowodustudiumtegonienależytraktować
jakowyczerpującegoprzewodnikapowspółczesnejteologii
ewolucyjnej,alejakoswoistyteologiczny„poligon”,wktórym
akcentpadanaodważnehipotezy,anienaokopywaniesię
wbezpiecznejtwierdzyostatecznychodpowiedzi.
Naróżnychetapachpracykonfrontowaliśmynaszepomysły
badawczezkolegamifilozofamiiteologami.Wsposóbszczególny
chcemypodziękowaćJanuszowiMączce,RobertowiWoźniakowi,
KrystianowiKałużyiMarkowiGilskiemu,którzyzotwartością
iwinspirującysposóbdzielilisięznamiswoimiuwagami.
PodziękowanianależąsięrównieżSylwiiSperling,któraprzejrzała