Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dozachowańryzykownych.Posłużęsiętutajnajprostszym
uogólnieniem,którejednakmaswojeprzełożenie
narzeczywistość:znudzonegomłodegoczłowiekaczęściej
nęcązachowaniazabronione.Dlategoteżrolą
wychowawcyjeststworzyćmuodskocznięznierzadko
problemowegośrodowiskarodzinnego.Wmojejocenie
możeniąbyćwłaśnieteatr.Pogadankimoralizującejuż
dawnoodeszłydolamusa.Współczesnyświatrodzinowe
problemyizagrożenia.Wodpowiedzinaniewychowawca
musisięgaćponowoczesnenarzędziatakiejakteatr
młodzieżowy.Proceswerbowaniadoniegodzieci
imłodzieży(częstoniechętnejdojakiejkolwiekinicjatywy)
niejestprosty,alemłodyczłowiek,któryrazpokocha
teatr,zostajeprzezniegowciągniętyjużnazawsze.
Stanowiondlaniegokrainęsymboliki,jestczymś
magicznym,cowyzwalajegopotencjałosobowy
ipowoduje,żewreszcieodnajdujecoś,wczymjest
dobry,zacosięgochwali,cosprawiamuprzyjemność.
Dopierowówczaspedagogmożeprzemycićwcałym
procesiejegouspołecznianiazapomocąteatrutreści
wychowawcze,które–zupełnienieświadomie–będzie
chłonąćniczymgąbka.
Teatrtosposóbnawyrażeniesiebietakim,jakimnawet
jasamniewiem,żejestem.Międzyinnymitoodkrycie
sprawia,żeprzyciągaondosiebieludzimłodych.Dlatego
niejestwyłączniegrąaktorów,którzyprzedstawiajątaką
czyinnąfabułę.Teatrbowiemniesiezesobąwalory
terapeutycznyorazprofilaktycznydladzieciimłodzieży
zagrożonejwykluczeniemspołecznym.Dajeszansę
naredukcjęnapięć,coprzyczyniasiędominimalizowania
