Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
KS.MIROSŁAWMRÓZ
mentacje,którezostałyumieszczonewobjaśnieniachdoListówdoTy-
moteusza.Samśw.Pawełzauważa,żeListdoTytusaizwłaszczaPierwszy
ListdoTymoteuszamająwswojejtreściistrukturzepewnepodobieństwa.
ZapewnetypowymelementemobuListówjestzlewaniesiędwóchróżnych
urzędówwhierarchiikościelnej,biskupówiprezbiterów(por.1Tm3,1–13;
4,13;2Tm1,6;Tt1,5–9),którenatymetapieorganizacjikościelnejnie
zostałyjeszczedokładnierozdzielone.TętrudnośćTomaszrozwiązuje
przezodwołaniesiędoKsięgiOhierarchiikościelnejPseudo-Dionizego
Areopagity(por.nr12),podkreślając,żebiskupiiprezbiterzysąstarszymi
(niechodzituowiek,aleorangęstanowiska),ustanawianymidlakościel-
nychwspólnotmiejskich,aconależałodoobowiązkówapostolskich,wtym
wypadkuśw.Pawłaiśw.Tytusa.Dominującąosobąprzewodniczącąwspól-
nociejestjednakzawszebiskup,któremupomagająwyświęcenidiakoni.
JesttotypowastrukturaKościołatworzącegosięwświeciepogańskim.
CiąglejednakrozstrzygającajestpostaćapostołaPawła.Onjestbowiem
powołanymprzezChrystusadogłoszeniaEwangeliipoganom.Dwalisty
doTymoteuszaiListdoTytusaskierowanesąnietyledoposzczególnych
wspólnot,iledokonkretnychosób:TymoteuszaiTytusa.Sąonibiskupami
stojącymiubokuśw.Pawła.Czasamiśw.Tomaszużyjewstosunkudonich
tytułuarcybiskupa,cojestjużjednakodniesieniemdoczasówpóźniejszych,
aposiadającychstrukturęKościołajużdobrzezhierarchizowaną.Akwinata
chcetymsposobemwskazaćnaichrangęorazznaczeniepodejmowanych
czynnościinauczaniawobecposzczególnychKościołówpartykularnych.
Z1.STRuKTuRAFORMALNA
WykładuListudotytusa
Listśw.PawładoTytusajestkrótkiizwięzły.Byćmożedlategosamko-
mentarzAkwinatyniejestażtakbardzolakoniczny,anawetwniektórych
partiachdośćrozwinięty.Nalist,któryskładasięztrzechrozdziałów,
poświęconychzostałoażdziewięćjednosteklekcyjnych.Dlarozdzia-
łupierwszegocztery(wykład1,Tt1,1–4,nr1–9;wykład2,Tt1,5–8,
nr10–20,wykład3,Tt1,9–13,nr21–32;wykład4,Tt1,13–16,nr33–46),
