Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
inigdzieniemożeiść.Odgłosdźwigni.Skrzypnięcie.
Naglesilnyprzypływzimnazmroziłjejtwarz.
Charakterystycznapluchamlaskającychpodeszew
skierowałasięprzodemdoniej.Terazjużchybabyłaby
wstanieotworzyćoczy.Pytanie,czychce.
Tobyoznaczało,żespojrzyśmierciwtwarz.
Itodosłownie.Wtedyjużniebędziezlitujsię.Czarna
ziemiatrzymaładlaniejmiejsce.Cotozmieni?
Przynajmniejsprawdzi,czyprzeztencałyczasmiałrację.
Policzyładotrzech.Obcymilczałwzawieszeniu.Chyba
czekałnatenmomentoddawna.Nabrałapowietrza,jak
dzieckoprzedotwieraniemurodzinowegoprezentu.Tyle
żeonaniemiaławsobietakpokaźniejdawkientuzjazmu.
Prędzejlękwymieszanyzpoczuciembeznadziei.Czyli
standardoweuczuciatowarzyszącejejwżyciu.Gdyby
poproszonojąowskazaniedwóchokreślających
jąemocji,tobezspornieiprostozmostupodałaby
tedwie.Lękibeznadzieja.Właśniesobieuświadomiła(po
razdwatysiącepięćsetosiemdziesiątyczwarty,odkąd
odzyskałaświadomość),żeporaprzerwaćtenłańcuszek
żałości.
Podniosłapowieki.Pierwszyrazwżyciudoznała
prawdziwegoszoku.Towarzyszącyjejstanokreśliłaby
mianemkoktajluprzedzawałowego.Wrzucamy
doszejkerawszystkiemożliweemocje.Złość,smutek,
zawód,pogardę,żal,niedowierzanie,przerażenie,
zmęczenie,wkurwienie,histerię,rozbawienie,błogość,
spokój,spełnienie.Imieszamynawysokichobrotach.
Pochwili:
Voilà
.Wypijamyduszkiem.Rzygpierwsza
klasa.Przeszedłponiejzimnydreszcz,jakbyktośwylałjej
nagłowękubełlodowatejwody.
–Awięctoty–powiedziała.Wjejgłosieniezabrzmiało
anirozczarowanie,anismutek.Aniżal,anilęk.Poprostu.
