Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przezautoralubpierwotneznaczenietekstujest
(przynajmniejwswejpostacitypowej)określone
iintersubiektywniepoznawalne".3Nadrugimkrańcu
znajdujesiętendencjasubiektywistyczna,relatywizująca
znaczenietekstu,wujęciuradykalnychzwolenników,
m.in.StanleyaFisha,mówiąca,że„…tekstnie
determinujeinterpretacji,leczprzeciwnie—interpretacja
konstytuujetekst".4Pomiędzynimisytuujesięnurt
relacjonalny,traktującytekstjakowynik„dialogu"
wterminologiiMichaiłaBachtinaalborelacjimiędzy
tekstemijegoodbiorcąwujęciuWolfgangaIsera.5
Wbadaniachnadokreślonymwyżejzjawiskiemliteratury
chińskiejskłaniamysiękutejwłaśnieorientacji,uznając
kategorięniedookreślonościdziełaliterackiegozaważną
iotwierającądrogędointertekstualności.
Zmianaorientacjizlogocentrycznej
nasemiocentrycznądoprowadziławspomnianego
J.Derridędowysnuciadalekoidącegowniosku,żeżaden
tekstniemakońcowegoznaczenia.Jednocześnie
umożliwiłasformułowaniepoglądu,żeznakniejest
podporządkowanyrzeczywistości,którejmiałsłużyć.6
Okazałosię,żepisanienie„odtwarza",aninie„redukuje„
rzeczywistości,znajdującejsięnazewnątrz.Innymisłowy,
wprzekonaniuzwolennikówtakiejfilozofii,literaturanie
odzwierciedla,aninieoglądarzeczywistości,ale
konstytuujeswojawłasną.
Wszystkietrzytendencjewhermeneutyce
wjednakowymstopniudotykająodwiecznie
nierozstrzygniętejiważnejwtymmiejscukwestii
podmiotowościbadaczaijegouprawnieńwzakresie
literatury.Twórcytzw.nowej„NowejKrytyki"(Jonathan
Culler)otwarcienobilitująpozycjękrytyka,wynosząc
godoroliwspółtwórcywypowiedzi.Uważająoni,
żewprocesieczytaniakrytykstwarzaskończonedzieło,
anietylkojestjegobiernymodbiorcą.Wzwiązku
zpowyższymżadneodczytanieniejestbłędne,wręcz
przeciwniekażdewnosicośnowegodoutworu.
Uwzględniająctętezęizakładającdodatkowo,żeżaden
„tekst"niejestcałkiemwolnyodinnychtekstów,widać,
