Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JedynieArturHutnikiewicz(1959,zwł.s.221—224)
wswejmonografiipoświęconejtwórczościliterackiejau‑
toraSalamanrdystarasięnakreślićtentematniecowy‑
raźniej,jednakżejesttojedyniewąskifragmentobszernej
problematykiporuszanejwksiążce,więczkonieczności
potraktowanyzostałniecopowierzchownie.Ponadtoist‑
niejądwiezasadniczeróżnicepomiędzyperspektywąba‑
dawcząprzyjętąprzezHutnikiewiczaamoją.
Pierwszadotyczypsychologicznegoujmowaniapew‑
nychzagadnieńiwynikagłówniezróżnicczasowych.Pi‑
szącswedziełopółwiekutemu,Hutnikiewiczpowołuje
sięnabadaniapsychologiczneRibotaczyCharcota,koń‑
cząc(chronologicznie)naFreudzie.Klasykówpsycholo‑
giiipsychopatologiitraktujętylkojakokontekstkultu‑
rowy.ZmetodologicznegopunktuwidzeniaFreudjest
dlamnieraczejpoczątkiemniżkońcem.Interesujemnie
bardziejodczytanienowelGrabińskiegoprzezpryzmat
dzisiejszejpsychoanalizy—odFreuda,przezJunga,koń‑
czącnaLacanieiŽižku,którychkoncepcjompoświęcam
sporouwagi.
Drugaróżnicapoleganaodmiennymrozumieniufan‑
tastycznościwnowelachGrabińskiego.Wydajemisię,że
dlaHutnikiewiczautworytesąwgruncierzeczyreali‑
styczne,miejscamitylkozawierająelementyfantastyczne,
któreitakmożna(lubprzynajmniejmożnapróbować)
wytłumaczyćpozytywnąnauką.Dlamnieinaczej—twór‑
czośćGrabińskiegotoniefantastyczneelementyprzedzie‑
rającesiędorealistycznegoświata,leczrealistyczneele‑
mentyobecnewzupełniefantastycznymświecie.Szerzej
kowania)wnumerze1(11)z2013roku,wktórymzamieszczono
równieżartykułKatarzynyBadowskiej(2013).Badowskaskupiasię
wnimnaZezie,ProblemacieCzelawy,Czadzie,KochanceSzamotyoraz
WdomuSary.Trzebajednakprzyznać,żedużailośćmateriałuprzy
tekścietakskromnychrozmiarówsprawia,żemaonbardziejcha‑
rakterszybkiegoprzegląduniżdogłębnychanaliztychopowiadań
(możezwyjątkiemZeza).
—10—
