Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zdrugą,takżebłądzimywkwestiiich„ja”lubprze‑
nosimyobce„ja”namiejscewłasnego,azatemchodzi
tuopodwojenie„ja”,opodział„ja”,ozamianę„ja”—
iwkońcuostałypowróttegosamego,opowtarzanie
wkolejnychgeneracjachtychsamychrysówtwarzy,
charakterów,losów,czynówprzestępczych,ba,nawet
imion.
Freud,1997:247
Todługiezdanieaustriackiegopsychoanalitykanie
tylkouświadamia,jakrozmaicieujmowanymożebyć
każdyprzejawtożsamościkatoptrycznej,aletakżejak
różneprzejawyłącząsięzesobą,przeplatająinakładają
nasiebie.Wtakiejsytuacjiustaleniekategoriinadrzęd‑
nejwydajesiękorzystne,umożliwiawskazaniepewnych
strukturwobrębieliteratury,którychposzczególnereali‑
zacjemogąnapierwszyrzutokawydawaćsięzupełnie
odsiebieróżne.
Tożsamośćkatoptrycznajestzpunktuwidzeniapod‑
miotunieznośna.Przyczynowegodyskomfortumoże
byćwiele:strachprzedkonfrontacjązsamymsobą,utra‑
tajednostkowościiindywidualności,poczuciemoralnej
odpowiedzialnościzapoczynania„drugiegoja”przy
jednoczesnymbrakukontrolinadnimi,ryzykozamiany,
podstawieniasobowtórawmiejscepodmiotuitakdalej.
Sątojednakprzejawylękówowieległębszych,dotyczą‑
cychtakbazowychkwestii,jaksamstatuspodmiotowości.
Konfrontacjazwłasnymodbiciemrozbiaspójnośćtożsa‑
mościi„odklejają”odpodmiotutak,jakbybyłaonaza‑
ledwiemaskąnałożonąnaprawdziwątwarz.Oczywiście
odkrycietego,żewarstwa,którądotychczasuważałem
zamnie,okazujesiępowłoką(jednązwielumożliwych)
iniejestmną—macharaktertraumatyczny.
Dlategokolejnymelementemtypowymdlatożsamo‑
ścikatoptrycznejbędziedążeniedoreintegracji.Ponowne
połączeniesięzodbiciemmazapewnićjednośćispójność
Ja.Dointegracjidojśćmożewróżnysposób,choćnajczę‑
—15—
