Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Juliaodwzajemniłapocałunek,alewyczułajegoniepokój.Niewiedziała
zabardzo,jakmanatozareagować.Niezdążyłajednaknicpowiedzieć,
gdyżktośzastukałdodrzwi.
Alex,wciążwyraźniespięty,podszedłdonich,otwierającjejuż
zeswojąnaturalnąpewnością.
–Dobrywieczór.–Ciemnoskóry,znajomyimagentwszedłwraz
zdużomłodszympartneremdoichholu.Nessniewyglądałnazasko-
czonegotąwizytą,zatoJuliadalejstałanapograniczukuchnizwi-
doczniemalującymsięnatwarzyzdziwieniem.
–Tomożeprzejdźmyodrazudobiura?–Mężczyznaskierowałsię
wstronędopierocozamkniętegoprzezNessapokoju.
–Możedzisiajskorzystajmyzsalonulubmojej…zpokojugościn-
nego.–Poprawiłsięszybkobrunet.
ObydwajpolicjanciwtymsamymmomenciespojrzelinaAlexa.
–Adlaczegonietutaj?–zapytałpodejrzliwiemłodszyznich.
–Zgubiliśmygdzieśklucz.–Nesskłamałbezzająknięcia.–Jakgo
szybkonieznajdziemy,pewniebędęmusiałwymienićzamek,alewsu-
mietonamsięniespieszy,rzadkokorzystamyztegopomieszczenia.–
ZerknąłnaJulię,mrugającdoniejostrożnieokiem.Dziewczyna,lekko
osłupiała,popatrzyłanamężczyznę,alegoniezdradziła.Pokiwałagło-
wą,próbującsięuśmiechnąć.Oficerowiewymienilisięspojrzeniami.
–Salonodpada–powiedziałstarszyagent,Biel.–Skorzystamyzgo
-
ścinnego.–Wykrzywiłustaniebardzozadowolonyzezmianymiejsca.
Alexzaprosiłmężczyzngestemnaschody.Juliaszłanasamym
końcu.Nesspróbowałgraćprzedpolicjantamipewnegosiebie,ale
kiedyodwróciłsięwstronęJulii,zauważyławjegospojrzeniucień
niepewności.
Młodszyzagentówotworzyłtrzymanąwrękuwalizkęirozłożyłją
nałóżku.Wyciągnęlikilkarzeczyizaczęlisprawdzaćpokój.
–Jestczysto–rzuciłBiel.Schowalizpowrotemsprzęt,wyjmując
kilkainnychprzyrządów.Juliastała,opierającsięozamkniętedrzwi.
Rozglądałasiępopomieszczeniu,któredawnoprzestałobyćpokojem
gościnnym,wcaleniezpowodubrakuodwiedzającychichznajomych.
21
