Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mieszkam,jużtrzylatabędzie.Pracujęjako…–najwyraźniejszukała
wpamięciwłaściwegosłowa–domemutakichjednychpaństwasię
zajmuję.
Oksanacałkiemnieźlemówiłapopolsku,tyleżezukraińskim
zaśpiewemicharakterystycznymszykiemprzestawnymzdania,
zczasownikiemnakońcu.Narazieniewiedziałem,doczegozmierza
iczypodawaneprzezniąinformacjesąistotne,alechciałem,żeby
zaczęłamówićswobodnie,więcjejnieprzerywałem.
–UpaństwaKortowski–dodałazaraz.–Iunichwdomubyła
panadetektywawizytówka.Janiewiedziałam,czymogęspisaćpana
adreszwizytówki.Panispytałam,pozwoliła,tylkowypytałamnie
dokładnie,ocowłaściwiechodzi.Japowiedziałam,musiałam.
Kortowska–iwszystkojasne.Miałemzniądoczynienia
napoczątkuroku.Klientkazgatunkuwysoceupierdliwych.Wbiła
sobiedogłowy,żejejmąż,poślednidyrektorwsporymbanku,
jązdradza.Połaziłemwięczanim.Okazałosię,żeKortowskijest
klasycznymprzypadkiempracoholika.Bezwątpieniazaniedbywał
żonę,alenapewnojejniezdradzał.Kortowskaniechciałatego
przyjąćdowiadomości,zarzucałami,żenieprzykładamsiędopracy.
Awkońcuwypaliła,żepowodowanysamcząsolidarnościąkryję
licznewystępkijejślubnego.Zgodziłemsięwziąćpołowę
wynagrodzenia,byletylkozniknęłazmojegożycia.Byłempewien,
żepracauKortowskichwymagałaodOksanyanielskiejcierpliwości.
Prawdępowiedziawszy,żalmijejbyło,takzwyczajniepoludzku.
–ZnamKortowskich–powiedziałem.
–Jawiem.Ipanimówiła…–Ukrainkaurwała.Najejpoliczkach
wykwitłrumieniec.–Jatoniewiem,czymogę…
Zachęciłemjągestemdłonidomówienia.
–Aletoonamówiła–zastrzegła–żezpanatodupa,nie
detektyw.
Niespodziewałemsię,żeKortowskabędziebiegaćpoKrakowie
irozgłaszaćmojąsławęichwałę.
–Ajednakpanidomnieprzyszła.
–Bo…–znowuurwała.
–Bopaniniezabardzoswojejpracodawczyniwierzy.
Ledwieskinęłagłową.
–Dobrze,zostawmyto.Jakimapaniproblem?
–Toniejawłaściwe,tylkooprzyjaciółkęsięmartwię.
–Ktotoicosięzniądzieje?
Oksanawestchnęłaciężko.
