Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PrzezwielelatwczwartkowewieczoryrazemzBenem,
LaurenimojąnajmłodsząsiostrąJocelynzasiadaliśmy
teżnatrybunachwBudynkuRekreacyjnymwLangley,
żebykibicowaćdrużynienaszegotatywlidzeNBA
(NASABasketballAssociation),onazwieStars
(Gwiazdy).Możnawręczpowiedzieć,żeNASA
ukształtowałamniewtakisamsposób,wjakiuczyniła
możliwymlądowanienaKsiężycu.
ZwykłezaciekawieniehistoriąpaniLandszybko
przerodziłosięwnieokiełznanygłódwiedzy.Zaczęłam
zasypywaćojcapytaniamiojegopoczątkiwLangley,
któreprzypadałynapołowęlatsześćdziesiątych.Były
tosprawy,któredotychczasnigdymnieniezajmowały.
Następnejniedzieliponowniespotkałamsięzpanią
Land,tymrazemwypytującją,jakwyglądałystosunki
wLangleywtymwczesnymokresie,gdydojej
obowiązkównależałomiędzyinnymirozpoznawanie,
którałazienkaprzeznaczonajestdlapracowników
„kolorowych”.Aniespełnatydzieńpóźniejodwiedziłam
KatherineJohnson.Gospodyniprzyjęłamniewdużym
pokojuiwskazałamiejscenakanapiepodścianą.
Wisiałananiejoprawionaflagaamerykańska,która
dotarłaznaszymiastronautaminaKsiężyc.Pani
Johnsonbyłakobietądziewięćdziesięciotrzyletnią,lecz
wiekniezdołałprzytępićjejnadzwyczajnejpamięci.
Wrozmowiezemnąwspominałaoautobusach,
wktórychnadalpanowałasegregacjarasowa,
przywoływałalataspędzonewzawodzienauczycielskim
ipoświęconerodzinie.Opowiedziałateżopracynad
obliczeniamitrajektoriilotuorbitalnegoMercury-Atlas
