Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przytym.–Wstydźsię.
Ezdraszsłuchał,jakkobietarozprawiazmężem
odzieciach,poczymzaczęlizGamalielemdyskutować
ozmianach,którezaszływJerozolimie–oodwołaniu
Piłataioczekiwanymprzyjeździenowegogubernatora,
Marcellusa.Krążyłyteżpogłoski,żetrybungarnizonu
wJerozolimie,BrunoAetius,mabyćodesłany
zpowrotemdoDamaszku.Niektóreztychwieści
EzdraszjużsłyszałwAleksandrii,innebyłydlaniego
nowe.Starałsięskupićuwagę,bocidwojebyli
inteligentnymi,zaufanymiprzyjaciółmizkoneksjami.
Leczzazdrośćwytworzyławjegosercuiumyślejakby
chmurębóluiżalu,takżetrudnomubyłouczestniczyć
wrozmowie.
MiriamizmarłażonaEzdraszabyłyniegdyś
najlepszymiprzyjaciółkami.DwojedzieciMiriam
iGamalielabyłoniemaldokładniewtymsamymwieku
cojegodzieci–miałyczteryisześćlat.Aleichdombył
kompletny,pełnystabilnejmiłości,podczasgdyjego
domrozpadłsięnakawałki.
Dwalatawcześniejjegoukochanamłodażona
poślizgnęłasięnamokrychkafelkachiupadła.
Wydawałosię,żetonictakiego–jedensiniaknałokciu
idrugitużnadskronią.Trochęjąbolało,alenie
natyle,bywszczynaćalarm.Jednaktejsamejnocy
powiedziała,żeodczuwabólikręcisięjejwgłowie.
Zmarłazanimnadszedłranek.
WewnętrznaagoniaEzdraszazczasemsię
zmniejszyła.Niecolekarstwadlagłębokiegosmutku
odnalazłwopiecenaddwójkąswoichmałychdzieci,
