Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
podatnychnaintersemiotycznezwiązki.Zarównoksiążka
Janickiej,jakibardzojużlicznespacerowniki
podstawowymprzedmiotemzainteresowaniaczynią
zapisanywarchitekturzeitopografiiśladpominionym,
zgodniezezdaniemBenjamina,że„Pasażetopomniki
nie-istnienia-już-więcej”38.Jednocześniepasażetekstowe
iformypokrewnesąteżpomnikamipewnegotypu
percepcjiprzestrzenimiejskiej,określonegohistorycznego
modeludoświadczaniatławłasnejegzystencji,wktórym
takdużąrolęodgrywaindywidualneskojarzenie,
melancholijnazadumanadminionymipoczuciezwiązku
międzytożsamościąamiejscem.Ijeślidziścorazwięcej
możnawskazaćtwórcówpiszących„[…]onarracjach
lokalnychjakogeoliterackichtekstach,któresązapisem
osobistegodoświadczeniakonkretnegomiejsca.Pisarze
corazczęściejichętniejeksplorująswojeprywatne
przestrzenie,szczególniete,którebyłynieobecne
wdyskursiedominacji”39,toszczególnymrodzajem
owych„geoliterackichtekstów”sątekstywyrosłe
zmiasta,którenazywamtuurbanaliami.
Dourbanaliów–gatunków,odmiangatunkowych,
jednorazowychformuł,atakżehybryd–tworzących
genologicznypejzażurbanistycznyzaliczyćmożnaprzede
wszystkimpasażtekstowy,alerównieżnowoczesną
powieśćmiejską,spacerownikiczypolimorficzne
parapasażoweformułyzbliżającesiębądźdoprozy
naukowej(jak
FestungWarschau
ElżbietyJanickiej),bądź
doprozypoetyckiej(jak
Miastodozjedzenia
Przemysława
Owczarka)orazretrofikcję.Wreszcie,pisząc
ourbanistycznympejzażugenologicznym,nieustannie
powracaćnależykujegoarcheologii,
dziewiętnastowiecznejprasieirodzącychsię
mikrogatunkachulicy,którewchodzączazwyczajwskład
większychkompozycjitekstowych,stanowiąprzykład
urbanaliówwstanieczystym.Potencjałmikrohistorii
miejskichdlabadańliterackichomawiałjużRoland
Barthes,anapolskimgruncie–MichałGłowiński,
przejmujączaproponowaneprzeztegopierwszegopojęcie
faitsdivers
doanalizytwórczościMirona
