Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Praca,zamierzonajakopublikacjatrzytomowa,niejesthistoriąurbanistyki
francuskiej,leczpróbąuchwyceniajejnajbardziejspecyficznychaspektów,
upoważniającychdozastosowaniaokreślenia„àlafrançaise”
,któreprzezswój
innowacyjnycharakterodegraływażnąrolęwbudowaniuzasadkształtowania
przestrzenimiejskiejwEuropie.
Kładącnacisknaelementyplanowegorozwoju,proponujęwyodrębnić
pewnezasadywłaściwedlaorganizacjiprzestrzeniweFrancji,bynastępnie
przeanalizowaćjewodniesieniudoposzczególnychepok.
Szczególnauwagazwróconabędzienakształtowaniemodeliprzestrzen-
nychorazmetodplanowaniaiprzekształcaniamiast.
Zasygnalizowanywtytulezakreschronologiczny-1000lat-zmienia
przyjmowanągeneralniewliteraturzetematuopinięwiążącąfrancuskąszkołę
planowaniamiastprzedewszystkimzokresemabsolutyzmuidziałaniamiba-
ronaHaussmannaprzyXIX-wiecznejprzebudowieParyżaorazdoktrynąpa-
ryskiejÉcoledesBeaux-Arts.
Podstawowatezapoleganaudowodnieniu,żeorganizacjaprzestrzeni
miejskiejweFrancjireprezentujeodwczesnegośredniowieczapewienzespół
charakterystycznychcech,którychtylkoczęśćbyładotychczasrozpoznana.
Wskazuje,żewbrewpowszechnieutartympoglądomplanowezagospodaro-
wanieprzestrzeninaterenieśródziemnomorskiejFrancjiniezaczynasięod
XIII-wiecznychrealizacjiopartychoukładortogonalny.Okazujesiębowiem,
żebyłyonepoprzedzonepowstałymiwepocerokutysięcznegorealizacjami
zbudowanyminarzuciekoła.Stanowiłyone,poprzezzastosowanieczytelnego
13