Utarczka duchowna

Wawrzyniec Scupoli

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7950-067-3

DOI:

Wydawnictwo:

Armoryka

Rok wydania:

2013

Liczba stron:

203

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Scupoli, Wawrzyniec. Utarczka duchowna. Red. . : Armoryka, 2013, 203 s. ISBN 978-83-7950-067-3

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Scupoli, W.

T1 Utarczka duchowna

PB Armoryka

YR 2013

SN 978-83-7950-067-3

Bibliografia BibTex:

@Book{ 95814, author = "Scupoli, Wawrzyniec", editor = "", title = "Utarczka duchowna", publisher = "Armoryka", year = "2013", address = "", isbn = "978-83-7950-067-3" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Scupoli, Wawrzyniec

ED -

TI - Utarczka duchowna

PB - Armoryka

CY -

PY - 2013

SN - 978-83-7950-067-3

ER -

Netografia (standard APA):

Scupoli, Wawrzyniec. Utarczka duchowna [baza danych online] : Armoryka, 2013 [dostęp: 06 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/utarczka-duchowna-wawrzyniec-scupoli-95814.

Utarczka duchowa inaczej Walka duchowa czyli nauka poznania, pokonania samego siebie, i dojścia do prawdziwej doskonałości chrześcijańskiej jest praktycznym podręcznikiem życia. Uczy on przede wszystkim, że jego sensem jest nieustanna walka z egoi...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7950-067-3

DOI:

Wydawnictwo:

Armoryka

Rok wydania:

2013

Liczba stron:

203

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Strona tytułowa2
Strona redakcyjna3
PRZEDMOWA4
ROZDZIAŁ I. O doskonałości chrześcijańskiej, potrzebie duchowej utarczki i o sposobach wyjścia z niej zwycięsko7
ROZDZIAŁ II. Nieufność w nas samych12
ROZDZIAŁ III. Ufność w Bogu14
ROZDZIAŁ IV. Jak poznać czyśmy się wyzuli z ufności nas samych, czyśmy całą w Bogu złożyli nadzieję17
ROZDZIAŁ V. Trwożliwości nie mamy uważać za cnotę19
ROZDZIAŁ VI. Niektóre uwagi służące do pozbycia się ufności w sobie, a zaufania całkowitego Bogu20
ROZDZIAŁ VII. O dobrym użyciu władz duszy i ciała, a przede wszystkim władz rozumu i woli22
ROZDZIAŁ VIII. Co nam przeszkadza a co pomaga do zdrowego sądu o rzeczach24
ROZDZIAŁ IX. Umysł nasz chronić się winien niepotrzebnej ciekawości26
ROZDZIAŁ X. O urządzeniu woli, o celu do jakiego wszystkie nasze wewnętrzne i zewnętrzne sprawy kierować mamy28
ROZDZIAŁ XI. Uwagi zachęcające nas do pełnienia woli Boga32
ROZDZIAŁ XII. Dwie są wole w człowieku, co wzajem między sobą walczą33
ROZDZIAŁ XIII. Jak zwalczać mamy zmysłowość, co ma czynić wola aby nabyła świętego cnoty nałogu36
ROZDZIAŁ XIV. Co czynić należy gdy rozumna wola jest niby zwyciężona i nie może się oprzeć chuci zmysłowej40
ROZDZIAŁ XV. Niektóre uwagi wykazujące, jak występować mamy do walki, na jakich nacierać wrogów, i jakich cnót bronią43
ROZDZIAŁ XVI. Rycerz Chrystusa od poranku już gotowym ma być do walki45
ROZDZIAŁ XVII. Jaki porządek zachować należy w utarczce przeciw namiętnościom i występkom47
ROZDZIAŁ XVIII. Jak poskramiać trzeba nagłe wzruszenia namiętności48
ROZDZIAŁ XIX. Jak należy zwalczać namiętności cielesne50
ROZDZIAŁ XX. O sposobie pokonania lenistwa55
ROZDZIAŁ XXI. Jak używać należy zmysłów zewnętrznych, jak je nakierować do rozważania rzeczy Boskich59
ROZDZIAŁ XXII. Jak rzeczy zmysłowe mogą nam posłużyć do rozważania tajemnic życia i męki Pana naszego Jezusa Chrystusa62
ROZDZIAŁ XXIII. O innych jeszcze sposobach dobrego użycia zmysłów64
ROZDZIAŁ XXIV. O poskromieniu języka68
ROZDZIAŁ XXV. Szermierz Jezusa winien być wolnym od wszelkiego w sercu niepokoju70
ROZDZIAŁ XXVI. Co czynić mamy, kiedyśmy w walce duchowej ranę odnieśli, to jest usterki jaki popełnili73
ROZDZIAŁ XXVII. Jak szatan zwykł kusić i mamić tych, co zamierzają być cnotliwymi, a którzy jeszcze są pogrążeni w występku75
ROZDZIAŁ XXVIII. Jak szatan pociągnąwszy w grzech kogo, pragnie w grzechu go utrzymać i dopełnić jego zguby76
ROZDZIAŁ XXIX. O ułudzie tych, co niby radzi, a przecież całkowicie nie poprawują się78
ROZDZIAŁ XXX. O ułudzie tych, którzy mniemają że już wysoko postąpili w drodze doskonałości, chociaż od niej są dalekimi80
ROZDZIAŁ XXXI. O podstępach, jakie nieprzyjaciel duszy zwykł czynić dla sprowadzenia nas z drogi cnoty82
ROZDZIAŁ XXXII. Ostatnia ułuda wroga, który samych cnót używa za podnietę do grzechu85
ROZDZIAŁ XXXIII. Uwagi potrzebne dla tych, co pragną poskromić swe złe skłonności i nabyć cnót im potrzebnych90
ROZDZIAŁ XXXIV. O stopniowym jednej po drugiej cnót nabywaniu93
ROZDZIAŁ XXXV. O środkach najskuteczniejszych nabycia cnoty i sposobie, jak przez pewien czas, o jedną głównie mamy się starać cnotę95
ROZDZIAŁ XXXVI. Ćwiczenia cnoty wymagają bezustannej pilności97
ROZDZIAŁ XXXVII. W cnocie nieustannie się ćwiczyć i żadnej sposobności do jej wykonania opuszczać nie należy99
ROZDZIAŁ XXXVIII. Z przyjemnością winniśmy przyjmować wszelką sposobność, gdzie się nastręcza możność dokonania jakiej bądź cnoty, a zwłaszcza, gdzie to z większym przychodzi trudem101
ROZDZIAŁ XXXIX. Jak różnych okoliczności mamy używać do ćwiczenia się w jednejże cnocie104
ROZDZIAŁ XL. O czasie jakiego użyć należy na nabycie cnoty i znakach po jakich poznać można, żeśmy znacznie w niej postąpili106
ROZDZIAŁ XLI. Nie należy pragnąć wyzwolenia od utrapień, które możemy znieść cierpliwie, i jak podobne pragnienia urządzać należy108
ROZDZIAŁ XLII. Jak się uchronić ułudy szatańskiej, gdy nam poddaje nieroztropne ćwiczenia110
ROZDZIAŁ XLIII. Jak zaradzić złej skłonności wiodącej do posądzeń bliźniego113
ROZDZIAŁ XLIV. O modlitwie115
ROZDZIAŁ XLV. O modlitwie myślnej119
ROZDZIAŁ XLVI. O rozmyślaniu121
ROZDZIAŁ XLVII. Inny sposób modlitwy za pomocą rozmyślania123
ROZDZIAŁ XLVIII. O modlitwie zanoszonej do Boga przez wstawiennictwo Najświętszej Dziewicy Maryi124
ROZDZIAŁ XLIX. Niektóre uwagi pobudzające grzeszników do uciekania się z ufnością do Najświętszej Maryi Dziewicy126
ROZDZIAŁ L. Sposób modlitwy ustnej i myślnej przez przyczynę świętych Aniołów i błogosławionych zanoszonej128
ROZDZIAŁ LI. O rozmyślaniu męki Pańskiej i różnych stąd uczuciach wewnętrznych.130
ROZDZIAŁ LII. O owocach czyli korzyściach, jakie odnosi dusza z rozmyślania krzyża, i naśladownictwa cnót bolejącego Jezusa134
ROZDZIAŁ LIII. O Najświętszym Sakramencie138
ROZDZIAŁ LIV. O sposobie i pobudkach przystępowania do Najświętszej Komunii139
ROZDZIAŁ LV. Jak się mamy gotować do Najświętszej Komunii, jak wzbudzać w sobie akt miłości Boskiej142
ROZDZIAŁ LVI. O Komunii duchowej147
ROZDZIAŁ LVII. O składaniu podzięk Bogu149
ROZDZIAŁ LVIII. O ofiarowaniu się Bogu150
ROZDZIAŁ LIX. O słodyczach i oschłościach w ćwiczeniach duchowych153
ROZDZIAŁ LX. O rachunku sumienia157
ROZDZIAŁ LXI. O przetrwaniu do śmierci w utarczce duchowej158
ROZDZIAŁ LXII. Jak się umocnić mamy przeciw wrogom, którzy w godzinę śmierci nacierać na nas będą160
ROZDZIAŁ LXIII. O czterech pociskach, jakimi wróg zbawienia uderza na duszę w godzinę śmierci, a naprzód o pokusie przeciw wierze, i jak onej oprzeć się należy162
ROZDZIAŁ LXIV. O drugiej pokusie, rozpaczy, i sposobie jej zwalczenia164
ROZDZIAŁ LXV. O trzeciej przy śmierci pokusie, próżnej chwale i środkach się jej pozbycia166
Rozdział LXVI. O innych jeszcze ułudach szatana, jakimi na nas w godzinę śmierci uderza i sposobie ich usunienia167
O pokoju duszy i o szczęściu serca umierającego sobie, aby żyło jedynie w Bogu. ROZDZIAŁ I. Jakiej natury jest serce ludzkie, i o sposobie nim zarządzania169
ROZDZIAŁ II. O usilności, której dusza używać powinna do nabycia doskonałej spokojności171
ROZDZIAŁ III. Że ta spokojność bardzo powoli i z wolna nabywać się zwykła173
ROZDZIAŁ IV. Ażeby dojść do tego pokoju, dusza powinna wyzuć się ze wszystkich pociech174
ROZDZIAŁ V. Że dusza zostawać powinna na samotności, aby Bóg swoje upodobanie w niej znalazł176
ROZDZIAŁ VI. Że trzeba używać wielkiej roztropności w miłości bliźniego, aby nie zmieszać pokoju swej duszy178
ROZDZIAŁ VII. Że Dusza być powinna ogołocona z własnej woli, prezentując się Bogu180
ROZDZIAŁ VIII. O wierze, jaką mieć trzeba, Sakrament Ołtarza i jak mamy ofiarować się Bogu182
ROZDZIAŁ IX. Że dusza nie powinna szukać spoczynku, ani pociechy, tylko jedynie w Bogu183
ROZDZIAŁ X. Że przygody i przeciwności kłócące nasz pokój wewnętrzny nie powinny nas zasmucać185
ROZDZIAŁ XI. O sztukach i postępach których czart zażywa dla zwichrzenia pokoju dusz naszych i jak się strzec ich powinniśmy187
ROZDZIAŁ XII. Że dusza nie ma się smucić z powodu pokus wewnętrznych189
ROZDZIAŁ XIII. Że Bóg na nasze dobro te pokusy zsyła191
ROZDZIAŁ XIV. Co trzeba czynić aby się w tych przygodach nie martwić193
ROZDZIAŁ XV. Że Dusza powinna uspokoić się bez zwłoki i tracenia czasu, za każdą niespokojnością ile razy na nią napadnie195
MODLITWA DO JEZUSA CHRYSTUSA. Na uproszenie pokoju wewnętrznego duszy196
Spis treści198

PRZEDMOWA

MaluczkąprzedstawiamCiczytelnikuksiążeczkę;alewielkiej

wartości:książeczkę,któraFranciszkaSalezegourobiłanawielkiego

świętego,naszczególnegomiłośnikaJezusa;którąOnnieodstępnąswą

zwałtowarzyszką,iżadnegoniepominąłdnia,abyjakiegozniejnie

odczytałustępu,abyniezastosowałswegożyciadoodczytanychzniej

uwag.OnagopowiodładoosobliwszejmiłościBoga,wywołałazJego

duszycudnytraktatotejżemiłości.

Zarzuciszmi:–dawnatomusibyćlegenda,kiedyjużśw.

Franciszekjączytywał.

Odpowiadam.JakBógjestniezmienny,takwszelkaprawdajest

niezmienna;chociażdawna,odwieczna;alezawsześwieża,zawsze

wdzięczniekwitnąca.Dawność,właśniestanowijejzaletę,daje

niezłomnąrękojmięjejpewnych,niewzruszonychzasad.Onajuż

niejednegourobiłaświętego,wskazałaprostądoNiebiankrainydrogę,

imyzatemjejprzewodnictwuśmiałosiępowierzyć,zajejradamii

uwagamibezpiecznieiśćmożemy.Jestdawną,azatemniepłodem

tegoczesnym,którydziśzchciwościączytają,poklaskamiobsypują,a

jutrocałyuroktraci,wzapomnienieidzie.Niejestutworembajecznej

etriadny,któradziennenamoty,wnocyrozrywa;niejestpomysłem

tegoczesnejfilozofii,którejzasadyjedenpodrugimmędrekprzewraca,

rozrywa,burzy,niszczy.

Jezusnieumiera,tensamjestdziścowczora,tensamdo

skończeniawieków.Religiaśw.mateżsametrwałości,znamionai

pismareligii,prawdziwieznatchnieniakreślone,tymsamym

nacechowanesąpiętnem.PsalmycoDawid,przyswejarfie,natysiąc

latnuciłprzedChrystusemidziśjeszczenieprzestarzałysię,idziśz

sędziwąpowagąstarca,ąsiłąmłodzieńczą,obijająsięwdzięcznieo

Świątyńsklepienia,porywająumysłiserce.Pierwotnedziejeistnienia

świata,ludzi,któreMojżesznakreślił;mimoczterotysiącznejlat

przestrzeni,niestraciłyniczswejprostotyiprawdy.Najbieglejsi

mędrcy,zbogacenityluwiekówznawstwem,mimoswejzawiścii

wysileń,niemogąanijednegousprawiedliwićzasadniezarzutu,nie

mogąwniczymnaruszyćpowagiPięcioksięgu.

Brak wyników

Utarczka duchowna

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra