Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RozdziałI
GEnEZAiSPEcYfikAEuROPEjSkiEj
PRZESTRZEniSĄDOWEj
1.Ewolucjazasadywzajemnegouznawania
orzeczeńcywilnychwuE
1.1.konwencjabrukselska(1968)ikonwencja
zLugano(1988)
W1957r.,kiedytworzonoEuropejskąWspólnotęGospodarczą(da-
lej:EWG),kwestiauznawaniaistwierdzaniawykonalnościzagra-
nicznychorzeczeńwsprawachcywilnychregulowanabyłaodręb-
niewporządkukrajowymkażdegozsześciupaństwzałożycielskich.
Regulacjetebyłybardzozróżnicowane-odtakich,wktórychza-
sadąbyłouznawanieistwierdzaniewykonalnościorzeczeńzagra-
nicznych(Włochy),potakie,gdzieorzeczeniazagranicznezzasady
niepodlegająuznaniu(Holandia).Wjednychpaństwachsędziowie
dysponowaliprawemdokontrolimerytorycznejorzeczeńzagranicz-
nych,podczasgdywinnychbyłaonawykluczona1.Umowydwu-
1Przeglądprzepisówówczesnychsześciupaństwczłonkowskichwtejmaterii
znajdujesięwRaporcieP
.Jenardaz5.03.1979r.natematkonwencjiz27.09.1968r.
ojurysdykcjiiwykonywaniuorzeczeńsądowychwsprawachcywilnychihandlowych
(Dz.Urz.WEC59,s.3),dostępnymnastronie:http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/
LexUriServ.do?uri=OJ:C:1979:059:FULL:EN:PDF(dalej:raportJenarda).Raportten
jestczęstopowoływanyprzezTSirzecznikówgeneralnychprzyinterpretacjikon-
wencjibrukselskiej,aleirozporządzeniaBrukselaI.Stanznaczącejróżnorodności