Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ekologicznymi,UrzędemOchronyPrzyrodyiInstytutemGenetyki
DzikichZwierzątSenckenberga.
—Wcelumonitorowaniaprzemieszczaniasiędzikichkotowatych
umieściliśmywkilkumiejscachfotopułapki.—Paulinenie
wytrzymałatakdługiegomilczenia.—Dzikiekotyniechodzą
oczywiściepolesie,szukającaparatów,żebyzrobićakukuistrzelić
sobieselfie,dlategoprzygotowaliśmyrównieżwabikinasączone
olejkami,którychzapachtezwierzętaprzyciąga.Naraziewszystko
jasne?
—Tak.Takmyślę.—Piapotaknęła.Wjejgłowiezaczęłasię
kształtowaćciekawamyśl.
—Cotakiegostrasznegosiędzieje,kiedyginiektóryśzwabików?
—Tarikspojrzałnamłodądziewczynę.
—Przepraszam?!Czypanwogólemapojęcie,iletakiecholerne
cudokosztuje?—Paulineniemogłapohamowaćzłościipodparłasię
podboki.—Aprzyszłopanudogłowy,ilepracyjest
zrozmieszczeniemtychwabików?Mytorobimyzadarmo,jako
wolontariusze!Poświęcamynatoswójwolnyczas!Iwogóle,
abstrahującodtego,akurattejnocymógłprzechodzićtędyjakiśryś
czyinnydzikikot,amygoprzegapiliśmy!
—Proszęsiętaknieunosić,napewnojeszczetuwróci,skororaz
tędyprzechodził—powiedziałTarik,bochciałuspokoić
podekscytowanąkobietę,jednakjegokoncyliacyjnytonprzyniósł
skutekodwrotnydozamierzonego.WtejsamejchwiliPiauświadomiła
sobie,dlaczegosłowadziewczynywydałyjejsiętakważne.
—Proszęsięniedenerwować—spróbowałauspokoićPauline.
—Gdziesąrozmieszczonewaszefotopułapki?Iileichmacie?
—Trzy.Jednazaraztutaj,jakieśstopięćdziesiątmetrówponiżej
polany,druganaszczyciedębu,atrzecianiedalekowałów.—Pauline
Reichenbachzamilkłaispojrzałananiąnieufnie.—Doczegotopani
potrzebne?Ikimpaniwogólejest?
