Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
społecznejisomatycznejreakcji,będącejodpowiedziąnautratę,
ijejkonsekwencje.Żałobajestprawidłowąreakcją,stanemna-
turalnym,choćprzebiegającymwbardzoróżnysposób.Czasem
możeprzybieraćpostaćdepresjilubżałobytraumatycznej,wyma-
gającej(psycho)terapii.Wprzypadkutraumyiżałobyutratajest
faktem,wydarzeniem,którerzeczywiściezdarzyłosięidestruk-
cyjniewpłynęłonaosobęjejdoświadczającą.Inaczejwyglądato
wprzypadkumelancholii.JakzauważaMarekBieńczyk:
11
Wprzeciwieństwiedożałobnika,uktóregopracażałobyjestwprzy-
padkupomyślnymprocesemkrótkotrwałym,mniejlubbardziej
szybkoprzyswajającymstratę,melancholikDnigdy,nigdynieodnaj-
dujestraty”iztegoubytku,ztegonieodnalezienia,czyniswójmodus
vivendi,tymczasowy,leczwciążtensamtrybswejsmutnejnazawsze
wieczności:wiecznościbezpoczątków,wiecznościstratyjużniepa-
miętnej9.
Nienastępujeuniegoutratainnegojakorzeczywistejosoby,
któraodeszłaraznazawsze,aleutratainnegojakoDukochanego
obiektu”
10
.ZygmuntFreuddostrzegaistotnąróżnicę:DWprzypad-
kużałobytoświatzubożałiopustoszał–wwypadkumelancho-
liizubożałoiopustoszałosamoja”
11
.Wprzeciwieństwiedoosoby
pogrążonejwżałobiemelancholikDwprawdziezdajesobiesprawę,
kogo
stracił,niepotrafjednakstwierdzić,
co
oznaczatautrata”
12
.
WdiagnozieFreudamelancholiajestchorobą,żałoba–nie.Me-
lancholikrozpamiętujeutratę,niepotrafnormalniefunkcjonować
wzmienionychokolicznościach.DPrzepracowywanie”żałobypro-
wadzidoreintegracjiDja”przeżywającegoutratęipogodzeniasię
tąmogąsiępojawićzarównomechanizmyfunkcjonalne(pozwalającezaakcep-
towaćutratęizaadaptowaćsiędodalszegożycia),jakidysfunkcjonalne(np.
idealizowaniezmarłegoczywręczodwrotnie–unikaniemyśliiuczućzwiąza-
nychzutraconąosobą).
9Por.M.Bieńczyk,Melancholia.Otych,conigdynieodnajdąstraty,War-
szawa1998,s.12.
10Wprzypadkumelancholiiobiektten,np.bliskaosoba,Dnieumarł,lecz
zostałutraconyjakoobiektmiłości(naprzykładwwypadkuutraconejnarze-
czonej)”.S.Freud,Żałobaimelancholia,w:tegoż,Psychologianieświadomości,
tłum.R.Reszke,Warszawa2007,s.149.
11Tamże,s.149.
12Tamże.MelancholięuFreudaomawiaP
.Dybel,Urwaneścieżki.Przyby-
szewski-Freud-Lacan,Kraków2000,s.149–1
73.
