Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
DominikaKot,KamilaKuros,AnnaZając
oneuśmiechnięte.Chłopiecniemiałtrudnościzwykonywaniemćwi-
czeńtypunawlekanie,którebyłosprawdzanewczasieróżnychzabaw
(np.logopedaklaskałakilkarazywręcewtakisposób,bychłopiecnie
widziałjejrąk,anastępniemiałnakładaćtylekoralikównażyłkę,ile
dźwiękówusłyszał).Wojtekświetnieradziłsobietakżezukładaniem
różnychobrazkówwcałośćoraztworzeniemhistoryjekprzyczynowo-
-skutkowych.Podaneprzykładypotwierdziłydobrąsprawnośćmanual-
nąorazprawidłowąanalizęisyntezęwzrokowąchłopca.
Analizadokumentacjimedycznej,wywiadzrodzicami,logopedą
orazobserwacjedzieckapodczaszajęćlogopedycznychpozwoliłyjedno-
znacznieuznaćdiagnozęosamoistnymopóźnionymrozwojumowy.
Przebiegterapiilogopedycznej
Logopeda,zaczynającpracęzWojtkiem,postanowiła,żezajęciatera-
peutycznemusząodbywaćsiębardzoczęsto,byprzyniosłyefektipomo-
głystymulowaćrozwójmowychłopca,którydowiekuponad3latpo-
sługiwałsięjedyniewyrażeniamidźwiękonaśladowczymiorazkilkoma
wyrazami.JadwigaCieszyńskazwracałauwagęnato,jakważnejestdo-
stosowaniekonkretnychćwiczeńdotemparozwojudziecka.Logopeda
musibardzoindywidualnietraktowaćkażdegomałegopacjenta,które-
mupragniepomóc.Niezwykleistotnyjestzatemsamorozwójterapeuty,
którypowinienposzerzaćswojąwiedzęnietylkozzakresulogopedii,ale
równieżpsychologii,medycynyorazfilozofii(Cieszyńska,2007).
GłównezadaniewprzypadkuterapiiWojtkamiałobyćrealizowane
przez:
-kształtowanierozumieniamowy,rozwijanieumiejętnościmówienia
iużywaniajęzykawkomunikacji;
-wywołanieprawidłowegowzorcaartykulacyjnegogłosekzaburzo-
nych;
-utrwalenietegowzorcawciągumownymizachęcaniedospontanicz-
nychwypowiedzi;
-ćwiczeniaogólnorozwojowe,czylićwiczeniaaparatuartykulacyjnego,
sprawnościmanualnej,percepcjiwzrokowej,koordynacjiwzrokowo-
-ruchowej,percepcjisłuchowej,myślenialogicznego,myśleniaprzy-
czynowo-skutkowego,pamięcisymultanicznejisekwencyjnej.
