Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wlatach60.sędziwaWaria,pomężuNikitina,usłyszała
wbułgarskimradiuaudycjęoprzeżyciachwięźniów
oświęcimskich.JednązbohaterekbyłaciociaKasia,
zktórąprzyjaźniłasięnaUkrainie.Wariaotrzymałaadres
przyrodniejsiostryodbułgarskiegodziennikarza.Spotkały
sięwSofii,apotemjednazcórekWarii,Zina,przyjechała
doPolski.Rozmawiałemznią.Tobyłmójjedynykontakt
zprzedstawicielamirodziny„pierwszegopokolenia”dzieci
dziadkaJeremiasza.
–Kimbyładrugażonadziadka?
–ByłaniąmojababciaEugenia.Urodziłasięw1865
r.naSyberii,byłamłodszącórkązesłańca–szlachcica
żmudzkiegoŻywulta.Niewiem,jakmiałnaimię.
Wlegendzierodzinnejzachowałasięopowieść,
żeskazanogonakaręśmiercizaudziałwpowstaniu
styczniowym.Odstryczkamiałauratowaćpradziadka
interwencjażony.PojechaładoPetersburga,została
przyjętaprzezcarycę,wybłagałauniejzłagodzeniekary
–zamienionojąnakatorgę,awkrótcepotem
nawieloletniezesłanie.Pradziadekmieszkałzrodziną,
zostałsekretarzemjakiegośbogaczazaUralem,sam
doszedłdosporegomajątku.Obiecórkiwychowywał
wpolskimduchu.Tonaturalne–gdybyzrezygnował
zpolskości,jegoudziałwpowstaniuicierpieniastraciłyby
sens.
