Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
KorneliaCzerwińska
zniepełnosprawnością(Simon,Simon,2013).AmadeuszKrause(2010),anali-
zującistotnezależnościpomiędzyprocesemdiagnostycznymaparadygmatami
pedagogikispecjalnej,wskazujenastopniowezastępowaniestanowiskatradycjo-
nalistycznegozwiązanegozmedycznymmodelemniepełnosprawnościprzezsze-
rokoujmowanyparadygmathumanistyczny.Diagnozamedycznakoncentrująca
sięwokółustaleniastopniaizakresuzaburzeń,deficytówiodchyleńodilościo-
wookreślonejnormyrozwojowejustępujemiejscadiagnozieocharakterzefunk-
cjonalnym.Diagnozafunkcjonalnastarasięustalićpotrzebyosobyzniepełno-
sprawnościąorazokreślićmożliwościnajefektywniejszegoichzaspokajania,przy
jednoczesnymzachowaniupełnegoprawaosobydiagnozowanejijejrodzinydo
przyjęcialubodmowyproponowanychformwsparcia.Naograniczeniadiagnozy
klasyfikacyjnejopartejnamedycznymspostrzeganiuniepełnosprawnościzwra-
cająuwagętakżeinniautorzy(m.in.Dykcik,2001;Obuchowska,2003;Piszczek,
2005,2006;Walczak,2011;Wójcik-Rudnicka,Kohut,2013;Walthes,2014),pod-
kreślając,żetentypdiagnozyniemożestanowićdobrejpodstawydoplanowania
iprowadzeniadziałańterapeutycznych,gdyżniewnosiwiedzyoistotnychpara-
metrachfunkcjonowaniadzieckaijegorodziny.
Przydatna,azarazemzrozumiałaipomocna,będziewedługRenateWalthes
(2014)takadiagnoza,któraniejestgeneralizującymopisem,leczinterpretacjąod-
noszącąsiędokonkretnegoproblemuwspecyficznymdlaniegokontekście;taki
typdiagnozymacharakterdynamicznyiotwarty,pozwalawięczarejestrować
zmianywkompetencjachdzieckanastępującepodwpływemadaptacjiwarun-
kówzewnętrznychdojegoindywidualnychpotrzeb.Analizakontekstu,wjakim
obserwowanejestdanezachowanieosobydiagnozowanej,powinnamiećcharak-
terkompleksowy,zgodnyzpodejściemekologicznym1,ukazującympowiązania
iinterakcjezachodzącemiędzyosobąaróżnymiobszaramiskładającymisięna
jejśrodowiskożycia.WśródkolejnychkryteriówprawidłowejdiagnozyWalthes
(tamże)wymieniakoncentracjęnarozpoznaniupozytywnychwłaściwościiza-
sobówdzieckawceluzaplanowaniasytuacjiumożliwiającychrozwójidoskonale-
nieistniejącychumiejętnościoraznabycienowychkompetencji.Wyraźniewidać
więc,żeinterwencjaterapeutycznabędziekoncentrowaćsięnaposzukiwaniach
strategiioptymalizacjirozwojunakierowanegonapoprawęjakościżyciadziecka
zniepełnosprawnościąijegorodziny.Materiałdiagnostycznygromadzonyjest
wceluzaplanowaniaskutecznychoddziaływańrozwijającychautonomiędziecka
wzakresiewyznaczanymprzezobiektywneograniczeniawynikającezdysfunk-
cji.Kluczowejesttutakżewedługtejautorkiaktywnewłączeniewprocesdia-
gnostycznyosobyniepełnosprawnej,zaśwprzypadkuwczesnegowspomagania
1PodstawoweinformacjenatematteoriiekologiihumanistycznejUrieBronfenbrenneraza-
interesowanyCzytelnikznajdziewpublikacjiA.Brzezińskiej(2005,s.187-188).Omówienietej
teoriiwkontekściewczesnegowspomaganiarozwojudziecizniepełnosprawnościąznajdujesię
m.in.w:A.P.Turnbull,V.Turbiville,H.R.Turnbull(2000,s.630-650);M.Skórczyńska(2006).
