Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Wstałemosiódmejizorientowałemsię,żektośwyłączyłsystem
alarmowy.Wydawałosię,żewszystkoznajdujesięnaswoimmiejscu,
więcposzedłemsprawdzić,coudziewczyn.Iwtedyodkryłemjej
zniknięcie.
–Akoleżankisiostry?Cootymmyślą?
Wzruszyłramionami.
–PodobnoBridgetpowiedziałaim,żechciałabyobejrzećwschód
słońcaiwybierasięnaporannyspacer.
–Któratobyłagodzina?
–Niemająpewności,aletwierdzą,żebyłojeszczeciemno.Piąta...
możeprawieszósta?Pochwiliznowuzasnęłyidopiero
jajeobudziłem.
–Ajejrzeczy?Nadaltusą?
–Takmisięwydaje.Zostałowszystkoprócztelefonu.
–Imówisz,żepróbowałeśsiędoniejdodzwonić?
–Oczywiście!–Kylezamrugał.Znowuwpadałwpodniecenie.
–Dzwoniłemkilkanaścierazy,alenieodbierała.Toniewstylu
Bridget,proszęmiwierzyć.Komórkatodlaniejstrategicznygadżet.
Nigdziesiębezniejnierusza.Jeśliakuratniepiszeesemesów,pstryka
kolejneselfie.
Tylerująłswójkubekkawywobiedłonie.
–Atwoirodzice?Sągdzieśwpobliżu?
–Odrokujestemjejprawnymopiekunem.Naszamatka...–Kyle
spuściłoczy.–Maproblemyzalkoholeminiepanujenademocjami.
Kilkalattemuprzeżyłazałamanienerwowe.Wtedypojąłem,żemuszę
wziąćsprawywswojeręce.
–Aojciec?Rozumiem,żeodszedł.
–Zmarłnaataksercapięćlattemu.Przypuszczam,
żetowepchnęłomatkęwnałóg.Nigdysiętaknaprawdęnieotrząsnęła
pojegośmierci.
–Przykromi.
–Cóż,mnieteż.Niezawszebywałołatwo.AgentCarterbardzo
mipomógł,międzyinnymiwkwestiiprzyznaniaprawadoopiekinad
Bridget,ale...Samniewiem.Kochammamę,choćniedasię
zaprzeczyć,żelepiejradzimysobiebezniej.–Kylezapatrzyłsię
wswojedłoniezaciskającesięteraznakolanach.–Przepraszam,zdaję
