Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zeszczęśliwcównatymświecienimniebył”)inieustannie
pasjonującą.Możnająbyłooddaćjedyniebarokowymjęzykiem,
takim,jakiegoonużywałwpołowieXVIIIwieku,stulecia
racjonalizmu.Jednakwestiaszczególniezaprzątałajegomyśli:„Czy
chrześcijaniniten,ktopragnienimbyć,możepisaćiczytać
ohistorii?”.
Kiedybyłdzieckiem,ojcieczabierałgocotydzieńdoklasztoru
LaTrappe,położonegopięćmilodzamkuSaint-Simonów33,aby
złożyćwizytęczłowiekowiwiary,sześćdziesięcioletniemu
Rancé34,który„kochałgojaksyna”.Saint-Simonregularniekoił
nerwyzszarganewWersalu,spędzającutegonieprzejednanego
pustelnikaczasemnawetosiemdnizrzędu,wtajemnicy,abynie
dawaćdworzanompowodówdodrwin.Saint-SimonpokazałRancé
pierwszefragmentyPamiętników.Nieznanapozostajeopiniaopata,
którykiedyśzostałwprowadzonynasalony,alewycofałsięzżycia
publicznego,kiedyznalazłkobietę35,którąprzezdziesięćlatdarzył
uczuciem,martwą,zodciętągłową,prawdopodobniedlatego,żenie
zmieściłasiędotrumny.Pośmierciswejcnotliwejmałżonki,w1743
roku,Saint-Simonsporządziłtekst,wktórymwyjaśnił,dlaczego
zdecydowałsięspisaćhistorięswoichczasów.Istniałdlaniegotylko
jedensposób,abyuczynićjąciekawąiinteresującą–należało
opowiedziećojejmotywachiprzyczynach,toznaczy–zważywszy,
żewXVIIIwiekuhistoriętworzyliWielcy–oludziachiich
wstrętnychinikczemnychmachinacjach.Próczkreśleniaportretów
Saint-Simonopisuje„zgubnąprzemianęministrów,którzy
–wyszedłszyzdołówspołecznych–odwrócilistanwszystkich
rzeczy”.
Saint-Simon„uparcieobstawałprzygodnościdiukaipara”,ale
prawdęmówiąc,oddawnaistniałyjużrangipośrednieinowegodności
–książętakrwiiksiążętacudzoziemscy.HenrykIIIpostanowił,
żesynowieFrancjizrodzinykrólewskiejbędąparamizracjiurodzenia
