Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
Wstęp
sposóbprzybliżasiędoludzkichgranicwytrzymałościpsychosomatycznych.Wja-
kiejśmierzepolitykapozostajewciąższtuką-praktykąpreparowaniaorazpowie-
laniapożądanychspołecznieobietnic,zmanipulowanychnadziei,mitówczyidei,
wktórejrealnecele,interesyipotrzebyrządzącychprzeplatająsięorazzapętlają-
częstowdramatyzującejiuwznioślanejatmosferze-zoczekiwaniami,potrzebami
bądźaspiracjamirządzonych.
Możnazarzucićtakiemulapidarnemuopisowi,żetoformułasofistycznejzaba-
wysłowem,leczdlaosóbdoświadczającychbycia-w-politycetodośćpowszechne
uczucieiprzekonanie.Ambiwalencjarzeczywistegontuiteraz”-tejnbezdusznej”
politykisensustricto-inierealnegouniesienia.Tychabstrakcyjnychprojekcjipo-
litycznychwduchusamospełnienia,zaktórymiczęstokryjąsięmarzenia,skrywane
urazyczywłaśnierezonującewumyśleresentymenty.
Niedość,żewspółczesnapolitykazimpetem,bezpardonowoizpremedytacją
przeszłaprzeznokoAlbertiego”
4
,tonadodatekzcorazwiększąintensywnościąod-
wołujesiędoprzepotężnegoinstrumentariumafektywnego,dziękiktóremugwał-
townienaznaczeniuzyskujądoświadczeniauczuciowo-obrazoweiwszechstronna
emocjonalizacjakomunikacjipolitycznej.Inaczejmówiąc,dziękirozpowszechnia-
niuemocjonalnejpropagandywizualnejwśróduczestnikówpolitycznejinterakcji
iwymianynietylkozmieniłasięforma,kształt,treśćczyzasięgpolityki,aletakże
wzrosłoznaczeniepodmiotowychpunktówwidzenia-jednostkowych,grupowych,
klasowychizbiorowychperspektyw.Kluczowychnwidzeńpoprzez”,dziękiktórym
praktykipolityczneuzyskałynoweoblicze-bardziejsubtelne,nietaknamacalne
inietakjednoznaczne.
Zjednejstronywpolitycemamydoczynieniazdowartościowaniemzmysło-
wo-bezpośredniejnaocznościipoznaniawzrokowego,któresprzężonezemo-
cjaminieustannieposzerzająspectrummożliwościwpływu,zmianyspołecznej
ikontrolipolitycznej,zdrugiejzaś-dokonująsięprzynaszymwielorakimwspół-
udzialewielopoziomoweprzesunięciamiędzyreprezentacjąarzeczywistością,
inaodwrót.Tosytuacjepolityczneiwpolityce,kiedytrudnoznaleźćróżnicę
międzybezpośrednimoglądemazapośredniczonąinterpretacją;fikcjąarealno-
ścią;symulacjąaautentycznością;patrzeniemawidzeniem.Jednocześnie,zgod-
niechociażbyzoptykąewolucyjnączydialektykąsubiektywno-obiektywną,nic
sięniezmieniło,ponieważwiększośćaktywnościludzkichnieodłączniewiążesię
zpobudzeniemumysłowym,ekspresjącielesną,natężonąreakcjąbądźruchem.
Takiezróżnicowanesprawstwo,będącoznakąiprzejawemsomatycznejwraż-
liwości,emocjonalnejresponsywności,werbalizacjidoświadczenia,zastosowa-
negojęzykawdziałaniu,realizujesięzawszewjakichśzastanychwarunkach
społecznych.Wotoczeniu,którepozostajedlawieluosóbźródłemzewnętrznej
4
LeonBattistaAlberti,teoretyksztukizpoczątkówXVw.,którysformułowałprzełomową
metodękonstruowaniaobrazówprzyużyciuperspektywy.JegotraktatDellaPitturastanowijeden
znajważniejszychwhistoriisztukitekstównatematperspektywymalarskiej.
