Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
Słowowstępne
owegorównaniaodsłaniapodstawowekomunikacyjnenapięcie
wiersza:dialektykęludzko-rzecznegoDdialogubezsłów”.
WtrzecimakcielekturyodsłaniasięprzednamibezkresNar-
wiańskiejnocy.WSebyłowymNokturnie,czytanymprzezJana
Piotrowiaka,ciemneatrybucjepoetyckiegoświatazyskująmiano
noktowizji.Tam,gdziegaśnieświatłopamięciirozumu,budzisię
niezwykłagrawyobraźniipodświadomości.Trudnouwierzyć,że
tenpoetyckirozbłyskjestwynikiemprzymusowegoterminowania
poetywkoszarachnadNarwią.
ArtykułMiłoszaPiotrowiakaskładasięzdwóchczęści.
WpierwszejAutorsprawdzawytrzymałośćpotamofilologicznych
tezwobeckatastrofikataklizmów.Częśćdrugastanowiinterpre-
tacyjnydwugłosKrzysztofaKamilaBaczyńskiegoorazKazimiery
Iłłakowiczówny.Okazujesię,żerzecznetekstywszczególnysposób
oznaczajątwórczośćpoetów,przełamującjąnagórnyidolnybieg.
HerbertowyDgłosostatni”(Tkanina),przejmującacodazamyka-
jącapożegnalnytompoetyckiautoraPanaCogito,poddanazostała
—przezKrystynęJakowską,Autorkękolejnegoszkicu—swoistej
tanatologicznejlekturze:Dnieobecną”rzekąwierszaokazujesię
Dbezgłośnie”meandrującypodpowierzchniąliterStyks.
WierszTadeuszaNowakaInnaryba(wyłowionyprzezKalinę
Jaglarz,Autorkęszóstegoeseju,ztomu:Wjutrzni)zyskujedzięki
seriimikrologicznychprzybliżeńwalornieortodoksyjnejpoetyckiej
wykładninaderteologicznychkwestii.Niekonkluzywna,Dpłynna”
strukturawypowiedzipozwalaAutorcecoruszwymykaćsięzsieci
dogmatycznejpokusyorzekania.
JoannaŚlósarska,woikologicznejlekturzezbioruwierszy
KamilaSipowiczaŚwidermetafizycznykreślipoetyckątopografię
rzeki.Autorkanieograniczasięwyłączniedorzecznegocykluwier-
szy.HolistycznieoglądanySipowiczpodpowiadainterpretacyjne
rozwiązaniajakownikliwybadaczfilozofiiHeideggera,malarz,
myśliciel.Rzecznedererumnaturaujawniawtensposóbpulsujące
przenikaniefizycznegozmetafizycznym.
WkolejnejodsłonieksiążkipóźnytekstBogusławyLatawiec
(PtakiWarty)obrazujeprocesinterferencjitego,cointymne,itego,
cozewnętrzne(krajobrazowe).WujęciuJoannyGrądziel-Wójcik
rzekastajesięporęcznąmetaforąo-rzekaniaoświecie,upływają-
cymczasieiDpoetyckiejmocyjęzyka”.
NiewinnyzpozorukupletJeremiegoPrzybory(NadProsną)
stanowizkoleiprzyczynekdoszerokozakrojonychrozważań
odziejowychorazliterackichsplotachrzekiimiastaKalisz.Piotr
Łuszczykiewicz,wdrodzedointerpretacjipiosenkiPrzybory,jakby
