Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
JuliuszSłowackibyłdlawspółczesnychautoremprzede
wszystkimpoematówidramatów:pierwszychwydał
czternaście[1],drugich–dziewięć[2].Wiersze–anapisałichponad
dwieściepięćdziesiąt–przedstawiająsięnatymtlenaderskromnie.
Zażyciapoetyukazałosięichzaledwiedwadzieściakilka(część
wydanoanonimowo,bezjegowiedzyizgody[3]):Sonet,Sonet
I,SonetII,SonetIII,SonetIV,Hymn(„Bogarodzica!Dziewico...”),
Odadowolności,Kulik,Pieśńlegionulitewskiego,Niewiadomoco,
czyliRomantyczność,DoMichałaRolaSkibickiego,podpułkownika
wojskRzeczypospolitejKolumbijskiej,poświęcającmupowieści
wschodnie„Mnicha”i„Araba”,Paryż,DumaoWacławie
Rzewuskim,Przeklęstwo.Do[4].Zupełnieinaczejniżdlanas,dzisiaj
–mistrz„rymubłyskawicowego”,twórca„lirykówwpełni
romantycznych”[5],autorwierszy,urywków,fragmentów
składającychsięnaobszernyzbiórowyrazistejhistorii.
BiografialirycznaJuliuszaSłowackiegoukładasię
wniezaplanowaną,żywiołowonarastającąopowieśćoduchowych
przygodachosobowościwybitnej,niezwykłej,przeżywającej
najgłębiejzarównodoświadczeniawspólne(społeczne,narodowe),
jakidramatywłasnegoserca.Poetawkraczanascenęliteracką
wmomencie,gdyjestonajuż–pomanifestachromantyzmu
niemieckiegoiangielskiego(wkońcuXVIIIipoczątkachXixwieku)
iprzełomowychtomachMickiewicza–dobrzezagospodarowana.
Słowackinależydoromantykówopółpokolenia„spóźnionego”
wobecgłównejfaliliteraturyromantycznej;problem„późnego
przyjścia”idominacjiMickiewiczowskiegoparadygmatudługo
będzieprześladowałautoraBeniowskiego,wyzwalającreakcje
obronne,poszukiwaniewłasnegojęzykaiśrodkówekspresji.Stąd
zapewneswoiście„książkowy”,erudycyjnycharakterpoczątkowych
enuncjacjilirycznych,wielośćodniesieńliterackichdopoezji
angielskiejifrancuskiej.Pierwszelatatwórczościlirycznej
