Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przyniosąwypróbowywaniezastanychkodówpoezjisentymentalnej
iklasycystycznej,stylizacjiludowychitonówpatriotycznych.
Później,wlatachtrzydziestychiczterdziestych,duchposzukiwań
ieksperymentuprzyniesieodkryciaoryginalneinadzwyczajne.
Liryczne„ja”JuliuszaSłowackiegobędziegromadzić
doświadczeniacorazbardziejniezwykłe,przekraczaćkolejne
granicekulturoweiintertekstualne.Lirykalatostatnichbędzieliryką
stanówgranicznych,doświadczeńmistycznych,ciągleponawianą
próbąwypowiedzenianiewyrażalnego.
CzytającwierszeSłowackiegonależypamiętać,żestanowiłyone
jednązformliterackiejekspresji;publicznościliterackiejpoetabył
znanyprzedewszystkimjakoautorpoematówidramatów.Trudno
więcciągwypowiedzilirycznychmechanicznieoddzielaćodinnych
sfertwórczości.Zarazem,ztychsamychracji,iznaturalnych
właściwościrodzajulirycznego,zzasadyskoncentrowanegowokół
osobowościpiszącego,wierszeautoraRozłączenianależywidzieć
wścisłymzwiązkuzkolejamiżyciaautora.Chodzituzarówno
otradycyjnierozumianąbiografię„życiorysową”,faktograficzną,
jakiopsychologiczno-duchowedoświadczeniapoety.Tak
pojmowanewierszeSłowackiegowartoczytaćjako–zewnętrzną
iwewnętrzną–autobiografięromantyka.
PIERWSZESTRUNYMŁODZIEŃCZEJLIRY
(1825–1829)
MłodzieńczepróbypoetyckieJuliuszaSłowackiegomają
charakterwybitnieliryczny.Sąteżwyraźniezwiązanezrealiami
życiarodzinywKrzemieńcuiwWilnie.AutorKordianabyłsynem
profesoraLiceumKrzemienieckiego,Euzebiusza,któryobjąwszy
uniwersyteckąkatedręwymowyipoezji,w1811rokuprzeniósłsię
doWilna.W1814,pośmierciojca,pięcioletniJuliuszwrócił
zmatkądorodzinnegomiasta;w1818,pozawarciudrugiego
małżeństwaprzezmatkę(zprofesoremmedycynyAugustemBécu),
