Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niekochainiepokocha;jestbezkompromisowymodrzuceniem
kierowanychdoniegooczekiwań.Odczuwającuroszczenia
zakochanejkobietyjakoswoistyszantaż,Słowackiodpowiadatym
samymatakiem,wierszemwystylizowanymnapoetyckie
przekleństwowłaśnie,iotyletylkomniejbrutalne,
żeprzemilczająceimięadresatki.Przyczynąijednocześnieskutkiem
całejtejsytuacjijestnieodwołalnerozstanie.Zapewneniejest
przypadkiem,żedrugizlirykównapisanychwVeytauxmówi
właśnieorozłączeniu.
PoetatakRozłączenieukształtował,żeniemożnajednoznacznie
zidentyfikowaćjegobohaterki.Matka?Wodzińska?Śniadecka?
każdaznich,wmniejszymczywiększymstopniu,jest
prawdopodobna[40].Autortworzysynkretycznąpostaćosoby
najbliższej(matki,kochanki,siostry)adresatkiopowieścioistocie
rozłąki.Itymrazemmamydoczynieniazelementamiteatralizacji:
wierszmożnaczytaćjakowirtualną,stanowiącąprojekcjępodmiotu
lirycznego,korespondencjędwojgabohaterówprzebywających
wdwóchcałkowicieodmiennychsceneriach.Popiskunsztu
wzobrazowaniuprzestrzenialpejskiejorazwyobrażonej(we
wspomnieniu)przestrzenirodzinnej(utraconej)wefekciestajesię
elementemlirycznegodowodunanieprzekraczalnośćbarier
poznawczych,niekomunikowalnośćwłasnegodoświadczenia,
prawdziwe(duchowe)rozłączenie.
SłowackinapisałRozłączenie20lipca.Następnegodniaułożył
dwawiersze:ranoStokrótki,wieczoremChmury.Trudnonieczytać
ichłącznie.Pierwszylirykprzynosiobrazogrodowegoflirtu,
przekomarzaniasię,zabawy.Alenietylko.Poetabanalizując
miłosnezauroczenia,czyniącznichprzedmiotgrysalonowej
wistocieodwracauwagęoddramatuwłasnejsamotności,który
toczysięniepod„lipowymcieniem”(w.5),lecznaalpejskich
„skałach”(w.14i18).Iwłaśniewśród„chmurigromów”,blisko
Boga,nie„stokrótekwalei”,sytuujesięjakobohaterwiersza