Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
piersiróżaniec.Wgłowieczułpotęgującysięchaos.
–Czymoirodzice...?–niedokończył,gdyżbólpołą-
czonyzjakimśnienazwanymwzruszeniemścisnąłmu
gardło.
–Ludzie,którzycięwychowali,wrzeczywistościsą
twymiprzybranymirodzicami–powiedziałLucjusz.
Augustukryłtwarzwdłoniach.Cośjakbyprzytłumio-
nełkaniedobyłosięzjegopiersi.Zarazjednakotrząsnął
sięiszklistymioczamispojrzałprzedsiebie.
–Nigdymiotymniemówili–rzekłcicho.
–Boteżnicotymniewiedzą.Uważającięzaswego
syna.Twojaprawdziwamatkabyłamniszkąwklaszto-
rzeSióstrPokutniczek.Tostary
,dziśniecozapomniany
eremleżącyzdalaodwielkichmiast.–Lucjuszwyjął
papierosaizapalił.–Niemogęrzucićtegodraństwa.–
Westchnął,zaciągającsięgłęboko.
–Mówdalej–ponagliłAugust.
–Byłemprzytwoichnarodzinach.Miałemwówczas
dwadzieścialat.Tejnocyzawieźliśmyciędoszpitala,
wktórympracowałnaszczłowiek.Pewnakobietawła-
śnieurodziłatammartwedziecko.Nicjejniemówiąc...
–Podmieniliściemnie?!–Wgłosiekardynałazabrzmia-
łozdumienie,dałsięteżwyczućcieńoburzenia.–Dlacze-
gonieoddaliściemniedoadopcji?
–Rozumiem,żeczujeszsięzdezorientowanyiniepotra-
fisztrzeźwomyśleć.–Lucjuszznówzaciągnąłsiędymem.–
Wdzisiejszychczasachadopcjatosetkiformalności...
17
