Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdziałpierwszy.NARODZINYIROZWÓJWIOSEKDZIECIĘCYCHSOS
17
PrzytoczonesłowaHermannaGmeinerasąbardzoznaczące.Określająnietylko
jegostosunekdodziałańwojennych,alewskazujątakżetkwiącąwnimjużwówczas
silnąpotrzebęsamorealizacjiorazpotrzebynadaniasensujegodalszemużyciu.Być
możezdarzenie,którenastąpiłowczasiewojnyniepozostałobezwpływunawybór
życiowejdrogiHermannaGmeinerapozakończeniuwojny.Mamtunauwadze
pewienfaktzbiografiitwórcyWiosekDziecięcychSOS-uratowaniemużyciaprzez
małegorosyjskiegochłopca.
Wpóźniejszymokresie,kiedyjużsamzajmowałsiępracązmłodzieżątakpisał:
nwydawałomisię,żespotykamtegobladegochłopcastorazydziennie”43.Zpewno-
ściąprzesadnebyłobytwierdzenie,żegłównieuczuciemwdzięcznościwobecniezna-
negorosyjskiegochłopcakierowałsiętworzącswojąideę.Faktemjednakjest,żepo
powrociew1945rokuzwojny,ukończeniugimnazjum,zdaniumaturyipodjęciu
studiówmedycznychnaUniwersyteciewInnsbruckuzaproponowałonw1946roku
wikaremuParafiiMariiWspomożycielkiwInnsbruckuutworzenieiprowadzenie
grupybezdomnejmłodzieży44.Wspomnienieowegorosyjskiegochłopcatowarzy-
szyłoGmeinerowiprzezdługiczas,szczególniewtedygdyspotykałcodzienniezanie-
dbaneiosieroconedzieciwpodobnymwieku,którewywoływałyuniegoskojarze-
nia,budziływspomnieniaipotrzebędziałaniawkierunkuzmianyistniejącegostanu
rzeczy45.
Gmeinerwidziałwpowojennychlatachwielecierpiącychdzieciiwielkiepotrzeby
wzakresieopiekinadnimi.Znacznaczęśćmłodzieżystawałasięofiaramitrage-
dii.Nosiłaonanasobiepiętnonietylkofizycznegocierpienia,aletakżemoralnego
iduchowegorozbicia,anieprzezwyciężonebarieryutrudniałydrogęichrozwoju.
Świat,wktórymżyły,wktórymmusiaływyrastaćnauczciwychczłonkówspołeczno-
ści,nagleokazałsięmiejscem,gdzieprawoimoralnośćniemająmiejsca.
Wieledzieciwzrastałowśródruinzbombardowanychmiastlubwdzielnicachdla
uchodźców.Rozpacz,chaosibeznadziejnośćsytuacjipanowaływśróddorosłych.
Wtejniezdrowejatmosferzeinajgorszymzmożliwychśrodowiskwychowawczym,
prawośćbyłarzadkącechącharakteru.Dzieciwzrastałybardzoczęstowpoczuciu
brakubezpieczeństwa,narażonenaobojętność,anawetokrucieństwo.Byłyignoro-
wanenawetprzezniezmienneprzecieżzasadyprawaiporządku,niepotrafiłyodróż-
niaćdobraodzła.Całaprzyszłośćtychdziecinarażonabyłananiebezpieczeństwo,
ponieważnakażdymkrokudoświadczałyoneupadkuwszystkichdotychczasowych
wartości.
HermannGmeinertenokrestakwspominał:nWidziałemwtychstrasznychpowo-
jennychlatachwielucierpiącychmłodychludzi,którzyzwątpiliwsiebieiszlinadno.
Najbardziejpokrzywdzonymibylici,którzystraciliswoichrodzicówlubbylipozosta-
wieninałaskęlosu(...)DoświadczyłtegotakżeFranzl,niespełnapiętnastoletniuczeń,
którypewnegorazuukradłswojemumajstrowizbiurkadziesięćpapierosów.Majster,
43
H.Reinprecht,AbenteuerNächstenliebe(dieGeschichteHermannGmienersundderSOS-Kinder-
44
45
dőrfer),Wien1984,s.20.
Ibidem,s.51.
Ibidem.
