Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
WioskidzięcięceSOS-ideaizmiany
Domtorównieżwspólnotaekonomiczna.Każdanmatka”dostajemiesięcznie
pewnąkwotępieniędzynaniezbędnezakupyzwiązanezprowadzeniemgospodar-
stwa.Starszedziecirobiązwyklezakupyżywnościowe,uczącsięwtensposóbgospo-
darności.Ponadtomogąonewpewnejmierzewspółdecydowaćwrazzmatkąowięk-
szychwydatkachdotyczącychubrań,sprzętudomowegoitp.Wtensposóbnabierają
wiedzyidoświadczeńcodorozmaitychpriorytetówżyciowych,ucząsięodpowie-
dzialnościzasiebieirodzeństwo.Zasadandomu”zmierzadotego,abyżyciedzieci
iichnmatki”byłomaksymalniezbliżonedożycianormalnej,przeciętnejrodziny.
Czwartaiostatniazasadapedagogicznadotyczycałejwspólnotywioskowej.Wio-
skaskładasięprzeważniez14do20domówjednorodzinnych,wktórychzamieszkają
nrodziny”
,ponadtozbudynkuadministracyjnego,gdzieopróczpomieszczeńbiuro-
wychmieścisięświetlicaigabinetypracownikówpedagogicznychorazzbudynku
lubbudynkówgospodarczych.WiosceprzypisujeGmeinerszczególneznaczenie:
nWioska,towiększawspółwychowującawspólnota.Umożliwiaonadzieckurozwój
niezbędnychkontaktówspołecznych,jestszerokąpodstawąrozwojuspołecznego.
WioskaDziecięcaSOSjestpomostemłączącymdomześrodowiskiem(...)Wioskanie
możeoferowaćzbytwiele.Standardżyciajejmieszkańcówniepowinienprzewyższać
standardużyciaotoczenia.Takżepozawyjątkowymisytuacjami(krajerozwijające
się)nienależybudowaćwwiosceszkoły.Ostatecznieosieroconedziecipotrzebują
tylkojednego-żyćtak,jakżyjąwszystkieinnedzieci”65.
UmiejscowienieWioskizależyzwykleodwarunkówśrodowiskowych.Najczęściej
jednakprzyjmujesięzasadę,żepowinnabyćonausytuowananaobrzeżachniewiel-
kiegomiasta,takabydziecimiałyzapewnionyłatwydostępzarównododóbrkul-
tury,jakidośrodowiskanaturalnego.DziecizWioskiuczęszczajądoszkółpublicz-
nych,przezcomająmożliwośćkontaktuzrówieśnikamiześrodowiskaspozaWioski.
nZasadaintegracjiześrodowiskiemznajdujeswójwyraztakżewtym,żewioska
jestotwartazewszystkichstron”66.Terenwioskiniejestwięcwjakikolwieksposób
odgrodzonyodmiastaczyosiedla.Dziecizaśczęstouczestnicząwżyciuspołecznym
ikulturalnymswojegonajbliższegośrodowiska.TakimodelWioskimanacelujesz-
czebardziejupodobnićwarunkirozwojudziecidowarunkówrodzinnych.Bogac-
twośrodowiska,możliwośćwchodzeniawlicznekontaktyinterpersonalnezapew-
niajądzieciomzWiosekDziecięcychSOSpoziomstymulacjirozwojuspołecznego
porównywalnyztym,którymajądzieciżyjącewpełnychrodzinach.Głównązaletą
takiegomodelujestjednakto,żeprocessocjalizacjiprzebiegawsposóbnaturalny
iniewymagaspecjalnegowsparcia.Niezbędnyjesttutajjednakpewienograniczony
wglądwśrodowiskoikontrolazestronynmatek”
,gdyżobokpozytywnychwzorców
zachowańdostarczaonorównieżwzorcównegatywnych.
Opiekaiwychowaniesierotniemożesięjednaksprowadzaćtylkodostworze-
niaoptymalnychwarunkówopieki.WychowaniewWiosceDziecięcejSOSpowinno
przygotowywaćdożyciadorosłegoiopiekazarównomatki,jakiWioskijakoinstytu-
cjitrwaażdouzyskaniaprzezwychowankówpełnejsamodzielności.Jużwniedługim
65
66
Ibidem,s.49.
Ibidem,s.50.
