Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.2.Rozwójpolskiegosportuparaolimpijskiego
29
PomimoiżkwalifikacjedoudziałuwigrzyskachwNaganootrzymałonajwięcej
sportowcówzPolskiwcałejhistoriiigrzysk,startującwtrzechdyscyplinach:nar-
ciarstwiealpejskim,narciarstwieklasycznymibiathlonie,wywalczylionitylkodwa
brązowemedale.Znaczniewięcejkrążkówzdobylizawodnicypodczasrywalizacji
sportowejwTignes-Albertville(1992)-5,wtym2złote,orazwLillehammer(1994)
-10,wtymrównieżdwazłote(Sobiecka2003a).Jednakwynikiteniepozwoliły
reprezentacjinarodowejwomawianymokresienazajęciemiejscawpierwszejdzie-
siątceklasyfikacjimedalowej.Nowymnatomiastwydarzeniemwpolskimsporcie
byłozakwalifikowaniesiędozawodówparaolimpijskichwLillehammer(1994)To-
maszaTasiemskiego,pierwszegoPolaka,którypourazierdzeniakręgowegostartował
wnarciarstwiealpejskimwpozycjisiedzącejnamonoskibobie(Sobiecka2004c).
WopiniiKosmolaiwsp.(2003)powyższerezultatyosiąganewsportachzimo-
wychsąuwarunkowanepewnymiprzyczynami.Grupaosóbtrenującychnarciarstwo
(zwłaszczaalpejskie)jestwPolscestosunkowoniewielka,alewpewnymstopniu
uprzywilejowana.Tylkodziękidużymnakładomfinansowymorazdobrejorganizacji
osóbodpowiedzialnychzarozwójtychdyscyplinzawodnicyniepełnosprawnimogą
rywalizowaćnawetznajlepszyminarciarzamiświata.Trudnojednakstwierdzić,że
sportyzimowesąaktywnościąpowszechnąwkrajuiżesądostępnedlawszystkich,
którzysązainteresowaniichuprawianiem.Wiążesiętozbarieramikomunikacyjny-
mi,wysokimikosztamiitrudnościamizezdobyciemprofesjonalnegosprzętunar-
ciarskiego,atakżebrakiemodpowiedniejkadryinstruktorsko-trenerskiej,potrafiącej
szkolićwtymzakresieosobyniepełnosprawne.
Należyteżwspomnieć,iżorganemdoradczymiopiniodawczymwtakichkwe-
stiachjaktworzenieodpowiednichwarunkówdoszkoleniamłodzieżyorazza-
wodnikówtrenującychsportwyczynowy,kształceniekadrnapotrzebyszerokiego
środowiskaosóbniepełnosprawnych,organizowanieimprezrekreacyjno-sporto-
wychorazporadnictwomedyczne,zostałaRadaSportuOsóbNiepełnosprawnych
(RSON).PowołałjąPrezesUKFiTwstyczniu1995roku.Świadczytootym,że
oobliczupolskiegosportuniepełnosprawnychikierunkurozwojumogliwspółdecy-
dowaćtakżesamiprzedstawicieleogólnopolskichorganizacji(Krawczyński1997;
Kowieska2001).
Omawiającsportlat90.XXwiekunależypamiętać,iżzmiany,jakienastępo-
waływstrukturachorganizacyjnychsportuosóbniepełnosprawnych,spowodo-
wałypowstanie-obokPZSN„START”-równieżiinnychorganizacjiozasięgu
ogólnokrajowym,którezperspektywyczasumiałyznaczącywpływnadalszy
rozwójpolskiegosportuparaolimpijskiego.Wtymprzypadkumożnawymienić
zarejestrowanew1990rokuPolskieStowarzyszenieGrupaAktywnejRehabilitacji,
obejmującekompleksowądziałalnościąosobyzuszkodzeniemrdzeniakręgowego
(Tasiemski2012).RokpóźniejpowstałoPolskieStowarzyszenieKulturyFizycznej
SportuiTurystykiNiewidomychiSłabowidzących„CROSS”(Stowarzyszenie
„CROSS”),natomiastzmyśląoosobachniepełnosprawnychintelektualniezawią-
zanow1992rokuPolskieTowarzystwoSpołeczno-Sportowe„Sprawni-Razem”
