Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dowyjątkowodobrzepoinformowanegoambasadoraEustace’a
Chapuysa,hrabina
„uznaładecyzjęzabardzodziwną”,gdyżniemiałapojęcia„ojaką
zbrodnięoskarżonoaniwjakisposóbwydanowyrok”.Niewiele
osóbkiedykolwiekzrozumiało,jakiezagrożenietasłabastaruszka
mogłastanowićdlakrólatakpotężnegoidumnegojakHenrykVIII.
Niewielkitłumekzebrałsięwmiejscuegzekucjiobokżałośnie
małegopieńka,któryprzygotowanowtakimpośpiechu,żestał
bezpośrednionaziemi,anienaszafocie,jaktozwyklebywało.
WedługChapuysa,stanąwszyprzypieńku,Małgorzatapowierzyła
swojąduszęStwórcyipoprosiłaobecnychomodlitwęwintencjikróla
HenrykaikrólowejKatarzyny,dwuletniegosynakrólewskiego,
Edwarda,iswojejdwudziestopięcioletniejcórkichrzestnej,księżniczki
Marii.Gdytakstałaiprzemawiaładonielicznychzgromadzonych
(Chapuystwierdzi,żebyło150osób,alefrancuskiambasadorCharles
deMarillacutrzymuje,żemniej),przeztłumprzetoczyłsięjakiś
pomruk,aMałgorzatęzaczętopopędzać,bynatychmiastpołożyła
głowęnapieńku.
EtatowykatzTowerniepełniłtegorankasłużby.Razemzkrólem
Henrykiemprzebywałnapółnocy,odwiedzającnajdalszezakątki
królestwawceluzapobieżeniarewolcie.Topórprzekazanowięcjego
zastępcy,człowiekowimłodemuiniezbytdoświadczonemuwtrudnej
sztuceścinaniagłów(Chapuysnazywago„beznadziejnym
iniezdarnymbachorem”).Zadanieznacznieprzekraczałojego
umiejętności.OdczasówinwazjinormańskiejściętowAngliizaledwie
jednąarystokratkędrugążonękróla,AnnęBoleyn,którąspecjalnie
sprowadzonyfrancuskikatpozbawiłgłowyjednymcięciemmiecza.
Nieszczęsnymłodzieniecmiałpełnąświadomość,żedaleko
mudobiegłościtamtegoprofesjonalisty.Nasygnałuniósłtopór
iuderzył,leczzamiastprostymcięciemtrafićMałgorzatęwszyję,ciął
ostrzemwramięigłowę,niezabijającofiary.Ponownieuniósłtopór